Het mag eens wat anders zijn.
August Borms (1878 - 1946)
Tijdens de Eerste Wereldoorlog gaat de aanvankelijk Belgisch- en anti-Duitsgezinde Borms geleidelijk over tot het activisme. Hij wordt een pleitbezorger van een verregaande collaboratie en een Duitse oorlogsoverwinning. Hij is betrokken bij de oprichting van de Raad van Vlaanderen, die eind 1917 op zijn voorstel de zelfstandigheid van Vlaanderen uitroept. Hij hengelt onvermoeibaar naar toestemming om activistische rijkswachteenheden en een geheime politie op te richten.
Op 8 februari 1919 wordt Borms gearresteerd. Tijdens zijn proces stuurt hij aan op een zware veroordeling om sympathie te winnen bij Vlaamsgezinden. Zijn terdoodveroordeling wordt omgezet in levenslange hechtenis.
In 1921 kan Borms vrijkomen als hij zich van alle politieke activiteit onthoudt. Hij weigert. Ondertussen verheerlijken Vlaams-nationalistische groeperingen Borms als hét symbool van het verdrukte Vlaanderen. Binnenskamers laken vele leidende Vlaams-nationalisten echter het gebrek aan politiek inzicht en de zelfingenomenheid van de irrealistische en wispelturige Borms.
Bij tussentijdse parlementsverkiezingen in Antwerpen in 1928 wordt de nog steeds in de gevangenis verblijvende Borms als kandidaat van de Frontpartij tot volksvertegenwoordiger gekozen. De Kamer verklaart de verkiezing ongeldig.
Door een amnestiewet komt Borms vrij op 17 januari 1929. Hij neemt deel aan de Vlaams-nationalistische actie zonder er een leidende rol in te spelen. In de jaren na 1933 opereert hij in de marge van het VNV.
Zijn voornemen om een tweede gelegenheid tot activisme onmiddellijk aan te grijpen maakt Borms waar tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij voert propaganda voor een Vlaamse deelname aan de Duitse oorlog tegen de Sovjet-Unie, verdedigt de Naziideologie en komt terecht in het vaarwater van de SS.
Bij de bevrijding vlucht hij naar Duitsland. In augustus 1945 wordt hij gearresteerd en in oktober 1945 door de krijgsraad ter dood veroordeeld. Op 12 april 1946 wordt hij terechtgesteld. Zijn executie zou bijdragen tot de anti-belgische evolutie van een belangrijk deel van de V.B.
