Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Profiteur
Oplossing : op het platteland wonen. Ik heb ook een mooi grasveld. En ja daar staan paardenbloemen en andere zaken tussen. Dat deert mij niet. Daarachter staat een heel bos dat gedeeltelijk eigendom is. Geen last van geburen en overhangende takken. Die takken zijn er wel maar dat stoort mij niet. Ook geen jaloerse mensen die steeds hun gras groener en mooier willen hebben. Ga je in woonwijken wonen dan heb je constant gezever met uw geburen. Wat is wel een probleem op het platteland : de inwijkelingen die van 't STAD komen. Die beginnen hun bouwperceel of aankoop woning direct volledig te strippen en vol klinkers te leggen. Elke boom en struik moet weg en dan geven ze een fortuin uit aan tuinaanleg. Die rijden in kostuum hun gazon af en spuiten meer vergif dan een kleine fabriek kan produceren. Hun kinderen mogen niet op de gazon want dan beschadigen ze hun groen tapijt. In bomen klimmen mag ook niet want ze moeten altijd mooi gekleed rond lopen. En ga je eens met je hond wandelen dan zitten ze u te begluren en staan al klaar om te roepen als je hond zijn behoefte zou gaan doen (trouwens altijd al het nodige bij om het op te ruimen). Wat bij die mensen telt is hun carrière en hun dikke wagen op de oprit. Die altijd mooi staat uitgestald en MOET gezien worden. Maar wel naar de'n Aldi gaan winkelen en met een zo goed als lege winkelkar buiten komen 
HET PROBLEEM zijn de stadsmensen die gewoon niet op het platteland kunnen integreren en nog denken dat ze in een stad wonen! |
De beleidsmensen hebben er evengoed schuld aan. Als ze in onze gemeente gaan bouwen, dan wordt ook gewoon heel het perceel kaal gehakt. Zo gaat dat systematisch. Van beleidsmensen verwacht je toch iets of wat van niveau of weerstand om dat wat te sturen. Helaas worden de vacatures op gemeentelijk niveau nog steeds vaak ingevuld door vriendjespolitiek.