Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door satiper
Je maakt hier een aantal pertinente opmerkingen.
China leert ons inderdaad dat als je ingrijpt, je dit best met de nodige omzichtigheid doet.
Liefst een afbouw aan een niet te fel tempo omdat je anders weer andere problemen veroorzaakt die soms ook niet min zijn.
Je stelt dat er goeie leerlingen en slechte leerlingen zijn.
Klopt ook (zie ook artikel in link)
Je kan dit zowel doortrekken naar individuen als naar staten regio's.
Hoe kan je een land als bvb India duidelijk maken dat het een alles behalve gezonde koers vaart?
Je kan naar India trekken en daar op straat voor de goede zaak gaan prediken.
Vergt veel inzet met weinig kans op succes lijkt me.
Je kan ook hier in het westen proberen iets in beweging te krijgen.
Vergt minder inzet en er is meer kans op succes.
Stel dat je een domino-effect zou kunnen veroorzaken bij de Eurpese landen.
De eerste dominosteen die valt is België, vervolgens Nederland enzovoort.
Overal voert men wetgeving in die 1 tot 2 kinderen per koppel stimuleert en veelkwekerij ontmoedigd.
Zou niet eens pijn doen voor het grootste deel van onze bevolkingen omdat we sowieso al rond die norm zitten.
Het remt echter ook hier wel de grootste veelkwekers mss een beetje af en dat mag ook wel lijkt me.
Het voordeel van mocht dit scenario werkelijkheid worden is dat je dan als Europa wel kan gaan vragen aan andere landen om ook inspanningen te leveren, vermits wij deze reeds op eigen houtje genomen hebben.
Je kan vergelijkbaar met de emissierechten ook hier internationale verdragen opstellen waarbij landen en regio's die falen om hun best te doen op dit vlak hiervoor op één of andere manier beboet worden en landen die wel goed presteren beloond worden. Met de boetes kan je fondsen oprichten om de goede leerlingen te belonen.
Op die manier kan wereldwijd naar een bepaalde harmonie gezocht worden die op tal van vlakken haar vruchten zal afwerpen.
|
Wat men hier in Europa zou kunnen proberen is hoog kindergeld geven voor 2 kinderen ( de opvolging moet verzekerd worden anders komt een vergrijzingsprobleem, zie China ), niks meer voor een derde, en vanaf het vierde een tegenovergestelde beweging : je moet extra belasting betalen omdat je de maatschappij belast met méér mensen.
En in de ontwikkelingslanden een pensioen-uitkering verzekeren, want in die landen betekenen veel kinderen, meer overlevingskansen als je oud bent. Heb je geen kinderen, kun je als oude, moegewerkte mens rustig verhongeren.
Die mensen gaan echt niet luisteren, als je ze vraagt om te stoppen met kindjes maken, en bovenal niet als er ook nog eens een religieuze verplichting achter staat...
De godsdienst is één van de grootste bondgenoten van de overbevolking.