Blijkbaar is het uiterlijk belangrijker dan het innerlijke. De façade moet blinken om geloofwaardig over tekomen.Het uiterlijke weerspiegelt,al of niet verdoken,het succes.De steeds overtreffende trap is in,is cool,is hip.
Maar wat men vergeet is dan het gewone volk daarop een afkeer begint te krijgen. Daar is het succes van het extremisme. De loze beloften,de te trage administratie,het logge,de vertragingen en nog veel andere drijft het volk naar een opstand. Een opstand die niet meer op straat in vorm van een betoging wordt geuit maar door zijn extremistische stemgedrag.Een betoging is uit den boze en is heden toevertrouwd aan zondelingen en gespuis. Anarchisme is op stervens dood na. Onverschilligheid is de weelde. Is dit het produkt van ons huidige gezappige maatschappij?
|