[edwin2]

Oorspronkelijk geplaatst door Adrian M

Juridisch niet mogelijk, daarvoor dient de Belgische nationaliteit opgegeven te worden.
Ook een Vlaming zal een inburgeringscursus moeten doen, zoals ook een Nederlander wonend in het buitenland die z'n paspoort vergeten heeft te laten verlengen.

Taal is niet zo gemakkelijk als u stelt. Een allochtone Vlaming die het Nederlands onvoldoende tot nauwelijks beheerst zou zonder taaltoets de Nederlandse nationaliteit gemakkelijker kunnen verkrijgen dan een Waal

Daarnaast zouden Vlamingen als allochtone Nederlanders geregistreerd worden
Ook een kind met één Belgische ouder geldt momenteel als allochtone Nederlander
De PPV heeft een tijdje terug een voorstel ingediend dat dit uitgebreid zou moeten worden naar drie generaties

De vele aanscherpingen in het beleid in de 20e eeuw zijn o.a. ook mee terug te voeren op België
Zou moeten zoeken het in elkaar zat. In de jaren 30, meen dat België weigerde Nederlanders toe te laten. Ook Duitsland overigens.
De reactie daarop was aanscherping van het beleid. Vergeten de rede, vermoed werken (settelen?) in België?

Ergens rond 1830 á 1840 was de situatie nog zo dat een Nederlander z'n nationaliteit verloor als hij 5 jaar of langer in het buitenland had gewoond
Er werd destijds vanuit gegaan dat de banden zodanig verloren waren gegaan dat hij -/of zij niet meer als Nederlander kon worden gerekend.
Hij kon de taal dan wel spreken, maar cultureel gezien werd hij niet meer gerekend tot het Nederlandse volk.

- In de 18e eeuw gold iemand niet als Nederlander wanneer in het buitenland geboren.
Een NL diplomaat heeft destijds processen moeten voeren om z'n kinderen, geboren in het buitenland geboren, tot Nederlanders te laten verklaren
Alleen wanneer geboren in de republiek werd iemand als Nederlander beschouwd
- Gedurende de periode 1815-1830 werden ook Zuidelijke Nederlanders als Nederlanders gerekend
- Later in de 19e eeuw ging de bloedlijn spelen, een Nederlander moest geboren zijn uit twee Nederlandse ouders.

De geschiedenis nationaliteitvorming is bijzonder interessant vanaf 19e eeuw tot nu.
Taal is ook in vroegere eeuwen nooit een reden geweest voor een gezamenlijke identiteit of nationaliteit.
Als er al sprake van was, inwoners identificeerden zich met de stad waar ze geboren waren
Ingewikkeld, nu nog steeds, kunt er een studie aan wagen hoe het in elkaar zat en zit.

Ben er niet zeker van, maar meen dat alleen Estland in Europa een overwegend grote waarde hecht aan taal en nationaliteit?

Uiteraard moeten er wetsaanpassingen komen, maar dat is een uitvoeringsprobleempje.