[Johan Daelemans]

Gisteren avond viel het voorwoord voor het boek in mijn mailbox.

In de loop van 2012 heb ik alle partijvoorzitters en anderen aangeschreven met de vraag of er op een iets meer dan oppervlakkige manier naar een
bepaald dossier kon worden gekeken.
Van de meesten geen antwoord… van der rest een excuus waarom men aan handen en voeten gebonden was … op één persoon na, Bert Anciaux.
Mails met informatie werden uitgewisseld en vanaf toen stond Bert aan mijn zijde.
Hij heeft dus het hele verhaal van dichtbij meegemaakt.
Ook toen beetje bij beetje de bewijzen tegen de fiscus aan de oppervlakte kwamen. Absolute onbekwaamheid ... valsheid in geschrifte …
‘aanpassen’ van PV’s … na datum ontbrekende stukken genereren en in een dossier bijvoegen …
Hij heeft meegekeken met mijn ogen en heeft dus nu ook een voorwoord geschreven.

Via deze weg ook … merci Bert – ‘den bleiter’ – jij bent veel groter dan de rest van bende bij elkaar opgeteld. Spijtig dat er niet meer ‘bleiters’ het politiek landschap bewandelen.

Ondertussen blijkt er ook een merkwaardig scenario te hebben afgespeeld in een brasserie in mijn geboortestreek. Een onbekende stoof
de brasserie binnen en vuurde een waterval van woorden af op een kennis van de schrijver van dit verhaal. Het besef dat heel het verhaal in
september wordt uitgegeven laat bij merkwaardige figuren de stoppen al doorslaan. Voor iemand aan de geviseerde tafel kon reageren was het heerschap
alweer verdwenen.
Gezien het tijdstip ( begin maart – net voor de lock-down ) lijkt het bezoek ongeveer samen te vallen met post 1668 (8 maart) waarin een link naar
het boek wordt gelegd.
De man beweerde mij goed te kennen, hoe onbetrouwbaar ik was en dat het ongehoord was dat er op de koop toe nog boek (vol leugens) zou verschijnen.
Nu, het is alvast iemand die deze draad goed volgt, uit de buurt van Eppegem is en dus ook tussen 55 en 65 jaar oud zou moeten zijn. Ik ben
natuurlijk benieuwd wie zich zo kan opwinden over een verhaal waarin de meest frappante zaken zich in Wallonië afspelen.