Ah... wij spreken in Belgie 'drugs' uit als 'drugs' en niet als 'dwuks' zoals in Nederland, dat zal het verschil zijn. In Antwerpen/Brabant spreken we het dan zelfs nog meer uit als "drúúgs" dus is er helemaal geen spraakverwarring meer
Ik woon in Zandvliet waar de Schelde van prov. Antwerpen in Noord-Brabant stroomt, maar het komt in heel de grensstreek hier wel voor denk ik, aan beide kanten (Zuid-Noord-Brabant (lol) en Noord-Antwerpen)
Het ziet eruit als ne genitief maar het is na voorzetsels dus eigenlijk in functie van de datief ofzo. Vooral bij namen of woorden die naar personen verwijzen.
Na medeklinker: +e, na klinker +s
"Dad is van Janne" (Dat is van Jan), als de persoon Janne zou heten zou het namelijk zijn "Dad is van Jannes"
"'k Zen gisteren baj Wiskes gewist" (ik ben gisteren bij Wiske/Louise geweest)
Volgens mij kan het ook bij woorden als 'tante' enz. die geen pers.naam zijn maar kan efkes niet op een goed voorbeeld komen, ik spreek het dorpsdialect namelijk niet maar ben soortement stadsimport
De muziekgroep "Fixkes" uit het naburige Stabroek (door velen gehaat of bemind), danken ook aan dit verschijnsel hun naam; iemand in de familie van de zanger werd Fraans van Fikskes genoemd, Frans van Vikske dus (naar zijn vader Victor); maar 'van vikske' moet dus altijd worden "van vikske
s" in't dialect.
Edit: was ik nog vergeten dat het ook gewoon datief kan zijn, zonder voorzetsel.
Haj géft Jan
ne nen boek - hij geeft Jan een boek.