[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door geertvdb

Maar een drug is effectief een stof zonder afnemend grensnut.

Grensnut = marginal utility.

Ik heb U de definitie ervan gegeven (ja, op wiki). Dat wil dus zeggen dat hoe meer je van die stof gebruikt, hoe meer nut je hebt, en dat als je al 1 miljard kilo ervan hebt, is de volgende kilo nog altijd even nuttig als de eerste die je had.

Zoals ik gezegd heb, de enige stof waarvan het grensnut niet afneemt die ik zo, op het eerste gezicht, ken, is ademlucht aan 1 atmosfeer. Al de rest wordt op den duur toxisch. Maar volgens U worden drugs niet toxisch, ook niet na 1 miljard kilo ervan gebruikt te hebben.

Zelfs water heeft afnemend grensnut, en op een zeker ogenblik wordt het grensnut negatief omdat je erin verzuipt, maar in heroine niet. Komaan.

Echt waar! Gij moogt dat grappig vinden, maar het is zo.
Want als het een afnemend grensnut zou hebben, zou het niet verslavend zijn.

Heeft niks met elkaar te maken, he. Nut integreert het daadwerkelijke voordeel dat je hebt. Het plezier dat je hebt van een drug komt ook met vele nadelen, waaronder de aftakeling. Waarschijnlijk is zelfs de eerste gram van een drug verbonden aan een negatief nut. En vanaf een zekere dosis is een drug in elk geval acuut toxisch. Geen enkele druggebruiker wil 50 kilo heroine inspuiten he. Die kilo tussen 49 kg en 50 kg gaat hem geen even groot plezier bezorgen als die eerste kilo. Trouwens, na 1 kilo is em al dood. En het plezier van 't moment moet afgezet worden tegen de schade nadien om de nutsfunctie te bepalen.

Het is doodgewoon niet waar dat de 50ste kilo heroine voor een druggebruiker evenveel nut heeft als de eerste, niet meer dan de 50ste pint evenveel waard is als de eerste, en niet meer dan het 50ste glas water evenveel waard is als het eerste.

Ja, na een tijdje misschien wel. Maar dat is dan ook weer waar voor elk gebruiksgoed, zoals brood, water, benzine, enz... Over lange termijn is elk goed dat je opgebruikt, weer nuttig natuurlijk. Maar dan is die marginal utility ook zinloos.

Je wil niet oneindig veel drugs gebruiken en je hebt daar geen oneindig groot voordeel aan. Dus is er wel degelijk afnemend marginaal nut.

Denk er eens goed over na!

Ik weet wel wat je wil zeggen, maar het heeft niks met marginaal nut te maken. Een verslaving komt gewoon van een gedragsstoornis, die zo is, dat men een compulsief gedrag ontwikkelt om een aangename stimulus terug te bekomen, zonder rekening te houden met andere overwegingen van nadeel van dat opzoeken van die stimulus

Een verslavende psychotrope stof is precies een stof die psychotropisch is (dus perceptie en gedragswijzigingen veroorzaakt), een aangename stimulus veroorzaakt, en als een van de eigenschappen van gedragswijziging juist heeft dat het een verslaving in de hand werkt. Maar verslaving kan ook optreden bij elke aangename stimulus, zonder noodzakelijk door een psychotrope stof tot dat gedrag aangezet te worden.

Maw, er zijn psychotrope stoffen die U inherent verslaafd maken. Maar je kan verslaafd worden aan elke aangename stimulus. Stoffen die dus voor een aangename stimulus zorgen, kunnen dus, evenals gelijk welke andere activiteit die voor een aangename stimulus zorgt, verslavend werken. Zoals gokken, neuken, en video spelletjes spelen.

Maar een verslaving zet niet noodzakelijk aan om meer en meer te consumeren. Het stijgende gebruik komt gewoon van een totaal ander fenomeen dat op zich niks met verslaving te maken heeft, en dat is gewenning. Gewenning is een veel en veel algemener fenomeen bij de inname van actieve stoffen, en bestaat erin dat de actie van een actieve stof bij herhaald gebruik minder intens wordt. Dat komt omdat er regelmechanismen zijn in de meeste cellen, waarbij de transcriptie van de receptoren voor een zekere stof verminderd wordt als die receptoren vaak gestimuleerd worden. Hierdoor worden cellen minder gevoelig aan de stof in kwestie.

Om hetzelfde effect te bekomen moet men dan meer en meer van de stof nemen. Maar dat is niet omdat ergens de marginale utility van die stof ongewijzigd zou zijn, het is omdat je minder en minder gevoelig wordt voor de stof, en om hetzelfde effect te bekomen, je hogere en hogere concentraties moet hebben van de stof.

Dat effect van gewenning is niet enkel een dat aanwezig is bij verslavende drugs. Vele farmaceutische producten hebben die eigenschap. Als je een langdurige behandeling hebt door een stof, kan het nodig zijn om de dosis op te drijven, als er regelmechanismen zijn die de receptoren waar die stof op werkt, minder en minder laat aanwezig zijn.

Merk op dat dat minder het geval is met inhibitoren.