En hier volgt dan de mening van Roberto D'Orazio en Silvio Marra over deze affaire:
BBTK-Brussel: Het standpunt van Roberto D’Orazio en Silvio Marra
Roberto D’Orazio en Silvio Marra zijn de meest bekende figuren uit de prachtige strijd van de arbeiders van Forges de Clabecq. Ze waren ook de belangrijkste beschuldigden in het proces tegen de 13 van Clabecq. We hebben hen, elk afzonderlijk, gevraagd naar hun standpunt over de zaak van BBTK-Brussel. Hieronder laten we hen aan het woord.
Roberto D’Orazio :
« Ik denk dat de methode gebruikt door het ABVV om haar problemen te regelen – indien er al problemen zijn – dezelfde is, als ze gebruikt heeft tegen ons. Ze staat Faust het recht niet toe om zich uit te drukken. Het is bijgevolg begrijpelijk dat Faust onder die voorwaarden beroep doet op de rechtbank.
In de zaak van het financieel beheer heeft het ABVV zoveel mist opgetrokken dat het moeilijk is er nog een duidelijk zicht op te krijgen. Dat is de vertrouwde scheldmethode van het ABVV: men verspreidt geruchten die de morele integriteit van de militanten in vraag stellen. Er blijft altijd wel iets van hangen.
Een ander aspect is dat de strijd die wij gevoerd hebben in Clabecq duidelijk een strijd was tussen de basis en de vakbondstop. In dit geval beschikken we niet over alle gegevens. Het lijkt een beetje een gevecht onder chefs. Meer nog omdat het gebeurt via de rechtbank en de arbeiders herleid worden tot de rol van toeschouwer.
Ik beschik niet over de nodige gegevens om te kunnen oordelen of het beheer voldoende strikt uitgevoerd werd. Maar zelfs indien dat niet het geval was, dan nog is dat geen reden om Faust zo te behandelen. Het is ietwat te gemakkelijk voor het ABVV om een systeem van leningen in te stellen om een wagen te kopen en dat achteraf op Faust zijn nek te duwen. Het is hetzelfde als met de flessen wijn ! Op alle nationale congressen waaraan ik heb deelgenomen kregen we wijnflessen… Dat soort aantijgingen kan je niet ernstig nemen.
Indien er problemen waren met het beheer, dan moesten die maar op een democratische manier geregeld worden : een commissie samenstellen met vertegenwoordigers van nationaal, van het gewest en van basisdelegees die dan een rapport opstellen voor het gewestelijk uitvoerend comité en de leden. Tegelijk zou men erop toezien dat de belangrijkste betrokkene, Albert Faust, het recht heeft zich in volle vrijheid te verdedigen ten aanzien van de leden en van het gewestelijk uitvoerend comité. Dat democratisch debat behoort echter niet tot de praktijk van de ABVV-leiding die kiest voor een autoritaire aanpak. »
Silvio Marra :
« Ik weet dat in alle vakbondscentrales, in alle afdelingen en in alle gewesten, problemen bestaan met het financieel beheer. Het beheer van een vakbond is niet hetzelfde als dat van de Generale Maatschappij. Het is natuurlijk iets belangrijk, maar het is niet de eerste prioriteit. Het belangrijkste is de zichbaarheid en de politieke lijn die de vakorganisatie aanhoudt. Volgens mij behoorde BBTK-Brussel tot de syndikale voorhoede in België. Het was wellicht de best ontwikkelde regionale afdeling in België. Ik denk dat Faust daarin een essentiële politieke rol heeft gespeeld, zelfs indien anderen beweren linkser te zijn. Het volstaat niet zichzelf linkser te decreteren, de meest zichtbare personaliteit van links is Albert Faust. De aanval op hem heeft tot gevolg dat deze syndicale voorhoede verzwakt, en misschien wel vernietigd is.
We moeten de essentiële zaken niet verwarren met de secundaire. Indien het financieel beheer slecht was, dan waren de andere secretarissen ofwel medeverantwoordelijk ofwel onverantwoordelijk omdat ze hun verantwoordelijkheden niet hebben opgenomen. Ik ben ervan overtuigd dat die mensen onbewust handelen omdat ze een pastoorsmentaliteit hebben betreffende geld, alsof het heilig is. Alsof ze het geld van de arbeiders op een uitzonderlijke wijze wilden beheren. In een vakbond heeft geld maar een doel : de organisatie laten draaien. Niets meer, niets minder.
Interviews afgenomen door Guy Van Sinoy
|