Discussie: Trump POTUS 2016!
Los bericht bekijken
Oud 18 augustus 2018, 20:17   #4933
Max van Dietschland
Perm. Vertegenwoordiger VN
 
Max van Dietschland's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 26 juni 2005
Locatie: Vlaanderen
Berichten: 12.913
Standaard

Je kan veel zeggen over de VRT maar dit is een behoorlijk stukje journalistiek van Bjorn Soenens. Die Vlaming daar in de VS kent het land blijkbaar beter dan de CNN's en de New York times van deze wereld :

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/drafts/...ders-van-trum/

Citaat:
Rage against the Machine: wanneer gaan de tegenstanders van Trump het eindelijk snappen?

Twee jaar geleden vertrok Björn Soenens naar de VS om er als correspondent aan het werk te gaan. Vanuit zijn thuisbasis in New York, of on the field, volgt hij dagelijks de Amerikaanse maatschappij. Al te vaak wordt het nieuws gedomineerd door president Trump. In zijn analyse gaat Soenens geen taboe uit de weg over Trump, de Democraten en de pers.
Björn Soenens
Amerikacorrespondent van VRT NWS. Hij woont in Brooklyn, New York City. | Voor meer van Björn Soenens, klik hier.
06:28

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven. Klik hier om dit alsnog toe te laten

Heeft Donald Trump er gelegen? Ging hij alweer een stap te ver? Al anderhalf jaar hoor ik het onafgebroken rondom mij: "Dit is de brug te ver, nu is het voorbij, het einde is aangebroken." Hij heeft gelogen, en nu moet hij opstappen.

Welnu, verre van, en bijlange niet. Elke keer opnieuw maken zijn critici dezelfde denkfout: dat zijn aanhang slinkt, dat zijn supporters in grote drommen weglopen na elke brutale tweet, of na elke beleidsdaad die enorme controverse wekt. Het tegendeel is waar: Trump geeft zijn kiezers elke keer precies wat ze van hem verlangen. Wanneer gaan zijn tegenstrevers het eindelijk eens snappen? Is de pers eigenlijk goed bezig?

Wat volgt zijn mijn bevindingen na bijna twee jaar in Amerika. Een analyse die niet anders kan dan persoonlijk zijn en subjectief. Maar zo eerlijk als ik kan. Vanuit een journalistiek geweten. Een vermoeden hoe alles eruitziet. De wereld van mijn blote oog.

Progressief Amerika voorspelt al vanaf dag één van zijn presidentschap zijn politieke dood. Trump werd al politiek dood verklaard vanaf die dag in juni 2015 toen hij van de trappen kwam gerold in de Trump Tower en zich prompt kandidaat stelde voor het Witte Huis. "Dead on arrival", kopten sommige kranten. Niet dus.

Na elke heftige uitspraak of beleidsdaad – het verdedigen van blanke racisten in Charlottesville vorige zomer, het wreedaardige scheiden van kinderen en hun ouders zonder papieren aan de Mexicaanse grens in juni dit jaar, of zijn omstreden topontmoeting met de Russische leider Vladimir Poetin in Helsinki op 16 juli – beweren zijn tegenstanders telkens weer dat Trump zijn laatste uur heeft geslagen, dat de maat meer dan vol is, dat zijn aanhangers hem nu zullen dumpen. Dat is niet alleen totaal onwaar, meer zelfs: het tegendeel gebeurt. Zijn populariteit is intussen gestegen naar 45 procent, het hoogste percentage sinds zijn aantreden op 20 januari 2017.

We cannot learn from one another until we stop shouting at each other…
Richard Nixon, Amerikaans president 1969-1974

Cultuur & Media
Altijd op de hoogte blijven? Neem het belangrijkste nieuws overal mee
ma 04 jun 15:29

De tegenstanders van Trump lijken wel toondoof en stekeblind. Elke controverse maakt hem sterker, niet zwakker. Het is alsof de pers op elke slak van Trump zout legt, met elk van zijn tweets ten oorlog trekt. Elk woord van Trump haalt de nieuwsuitzendingen of de voorpagina’s van de kranten. Elke dag haalt "The New Yorker" keihard uit naar de president. En die strategie helpt dus niet. Elke aanval op Trump maakt van hem een slachtoffer. En dan staat zijn achterban pal.

Ook al is veel van wat geschreven wordt over Trump overigens helemaal waar. En verklaart de president elke dag de oorlog aan de pers (waarzonder hij niet kan). Het is wat we nu de Trump Trap kunnen noemen, de valstrik van Trump: afleidingsmaneuvers door constant relletjes te stoken. Als zijn opponenten het willen hebben over een beleidskwestie, zoals de loonkloof, zal Trump het op Twitter hebben over de illegale immigranten die het land overspoelen. Daar springt de pers dan meteen op, waardoor de loonkloof al begraven is voor er wordt over gediscussieerd. De Trump Trap, de afleidende valstrik. En hij werkt altijd.

Velen denken onterecht dat Trumps aanhang enkel bestaat uit rapalje, uit gespuis, uit ongeschoolde armeluizen die van de wereld niet weten. Deplorables. Onfatsoenlijken. Seksisten, racisten, dommekloten. Welnu, die waarnemers lijden aan tunnelzicht. Ze nemen hun wensen voor werkelijkheid. Ze vergissen zich schromelijk. Uit alle gegevens blijkt dat de Trumpaanhang ongeveer gelijk is aan de traditionele Republikeinse coalitie.

Het heftige anti-Trumpklimaat – tot en met het domme verwoesten van zijn ster op de Hollywood Walk of Fame of het kleuterachtige verwijderen van Trumpmedewerkers uit restaurants of cafés – draagt er volgens Henry Olsen van het "Ethics & Public Policy Center" zelfs toe bij dat ook traditionele, ‘beschaafde’ Republikeinen meer en meer steigeren en weigeren om hun soms onbeschaafde leider (Trump) te laten vallen. Ook al struikelt hij geregeld en doet hij vaak domme uitspraken. Mochten Trumps tegenstanders minder verontwaardiging tonen over alles, hun conflicten beter kiezen, gericht verontwaardigd zijn, dan zou het verzet rond Trump wellicht meer effect sorteren.

(lees verder onder de foto)

If they go low, we go high. Nu nemen ze zijn agressieve stijl gewoon over. Het verschil vervaagt. Zijn tegenstanders maken door hun luidruchtige, vaak hysterische strategie (over alles) de coalitie rond Trump hechter. Eén tegen allen. Ze bereiken het tegendeel van wat ze willen. De tegenstanders van Trump moeten hun hysterie leren beheersen. Wie goed kijkt, ziet dat. Wie Trump wil bekampen, moet beter zijn huiswerk maken. Hoe zou de wereld er bijvoorbeeld uitzien als we Trump zijn tweets zouden negeren, zou hij ons dan nog kunnen bespelen? Trump gooit lokaas uit, en iedereen blijft maar happen en bijten. Het happen en bijten voedt zijn ego. Wie hem wil bekampen, moet zichzelf beheersen, en zijn ego uithongeren.

Laten we wel wezen, zijn voorgangers als president hielden ook niet erg van een kritische pers, alleen waren ze daar minder openhartig en expliciet over. Obama was de president die als een bezetene achter lekken bij journalisten aan ging. Hij verloor niet graag de controle over wat in de pers over hem en zijn beleid verscheen. Nixon legde dossiers aan om journalisten te chanteren. The Enemies List. Nixon stuurde zijn vicepresident Agnew de hort op om uit te halen naar de pers. Miljoenen Amerikanen gingen akkoord: de pers was bevooroordeeld, koos partij voor de Democraten en was lang niet vaderlandslievend genoeg, omdat de Vietnamoorlog bekritiseerd werd. Op de publiek gemaakte tapes van Nixon bij de afwikkeling van de Watergate-affaire kon je de president luid en duidelijk horen zeggen: “The press is the enemy”. Klinkt het vertrouwd in de oren?

Dacht u echt dat we nu in een uniek tijdperk leefden? Dat Trump anders is dan alle anderen? Wake up!

De progressieve Kennedy strafte journalisten die te kritisch waren, beschouwde ze als onruststokers. Lyndon Johnson noemde in 1967 reporters van CBS en NBC co-strijders van de Vietcong. George Bush jr. en consoorten waren leugenaars eerste klas toen ze ten oorlog trokken naar Irak. Op de conventie van de Republikeinen in 1964 riepen aanhangers van Barry Goldwater haatslogans naar de journalisten en staken ze hun middenvinger op: "Fuck Cronkite!". Dacht u echt dat we nu in een uniek tijdperk leefden? Dat Trump anders is dan alle anderen? Wake up! Nee, de tijden zijn nu niet anders, alleen is sinds november ook het fatsoen helemaal weggesmolten. Het Witte Huis doet zelfs geen moeite meer om het misprijzen te verbergen. De president anno 2018 vindt het niet meer nodig om een moreel baken te zijn.
Buitenland
Meer dan 300 Amerikaanse kranten publiceren boodschap voor Trump: "Journalisten zijn niet de vijand"
do 16 aug 10:38

Zoals gezegd is de Trumpcoalitie verbazingwekkend traditioneel. Meer dan 80 procent van zijn stemmen kreeg Trump van dezelfde mannen en vrouwen die vier jaar daarvoor nog voor Mitt Romney stemden. Ik som ze even voor u op. De voorstanders van lagere belastingen. De religieuze kiezers, de evangelische christenen en de katholieken. De voorstanders van vrij wapenbezit. De zakenlieden die streven naar zo weinig mogelijk regels voor hun bedrijven. Trump is veel slimmer dan iedereen denkt, en kijkt dus goed uit dat hij elke fractie geeft wat ze wil, zoals elke goede politicus dat doet. Zo blijven ze allemaal in zijn kamp, zelfs al fronsen ze geregeld de wenkbrauwen. Zolang Trump zijn aanhangers in de watten legt, volgen ze hem trouw en gedwee. Wat kan hem het fronsen schelen.

De Democraten bekampen Trumps leugens met verontwaardiging, maar ze vergeten de kiezers voor zich te winnen met eigen beleidsvoorstellen.
Seymour Hersh, onderzoeksjournalist

Ik sprak onlangs met de beroemde onderzoeksjournalist Seymour Hersh. Hij zei me: “Misschien is Donald Trump de grootste leugenaar aller tijden, dat kan goed zijn, maar hij weet hoe de politiek draait, hij weet hoe hij zijn fracties aan zich moet binden. De Democraten hebben een foute strategie. Ze bekampen al zijn leugens met de grootst mogelijke verontwaardiging, net zoals Hillary deed, maar ze vergeten de kiezers voor zich te winnen en ze aan zich te binden met aantrekkelijke eigen beleidsvoorstellen. Trump beledigen en beschimpen alleen volstaat gewoonweg niet…”

In de politiek heeft men geen vrienden of vijanden, alleen belangen. Neem nu de evangelicals. De Amerikaanse evangelische christenen weten dat president Trump geen pilaarbijter is. Ze weten heel goed dat hij geen bijzonder kuis leven leidt (denk aan Stormy Daniels, denk aan "Grab ‘m by the pussy"). Maar eigenlijk zal ze dat worst wezen. De evangelicals maken zo’n kwart uit van de Republikeinse partij. Ze zijn bang dat de maatschappij in snel tempo ontkerkelijkt, dat progressieve krachten hun religieuze rechten zullen inperken, dat meer en meer abortus zal worden gepleegd, dat homo’s en transgenders de wereld zullen regeren. Hun stem voor Trump is dus niet uit persoonlijke sympathie, maar uit puur politiek belang: zo lang president Trump rechters benoemt die tegen abortus zijn en religieuze rechten stevig verankeren, zullen die christelijke kiezers veel ( zo niet alles) van Trump door de vingers zien. Ja, elke dag storen ze zich aan het lompe gedrag van Trump, maar zolang hij doet wat zij willen, zullen ze loyaal blijven aan deze president.

(lees verder onder de foto)
Trumpaanhangers in de "March for Life"
Trumpaanhangers in de "March for Life"

Progressief Amerika noemt de kiezers van Trump racisten en seksisten. Ook dat is maar gedeeltelijk waar. Ja, natuurlijk zitten er luidruchtige racisten en seksisten bij zijn supporters, maar hun aandeel is kleiner dan we denken. Hun aandeel wordt uitvergroot omdat het net deze relatief kleine groep Republikeinen is die je ziet op de Trump-rally’s. En al die massameetings komen rechtstreeks op tv. En tv bepaalt uw en mijn beeldvorming. Op tv zie je dus alleen de stoottroepen van Trump. De meeste Republikeinen gaan nooit naar die Trump-bijeenkomsten. Tv vervormt het beeld. We zien niet wat we eigenlijk zouden moeten zien. De stille, schuchtere Trumpaanhang. Voortdurend fulmineren tegen de "onfatsoenlijken" drukt hen in de hoek. Wie in de hoek zit, klauwt nog harder. Stop met de stereotypering. Wie zich voortdurend aangevallen voelt, krimpt in mekaar, gaat zelf in de aanval. Stopt met luisteren. Wie belaagd wordt, geraakt immuun voor informatie van de andere kant. Mijn pleidooi is er dus één voor vele tinten grijs.

Onlangs maakte ik een documentaire over Baltimore: ik kon dat doen door de stad voor te stellen als één en al drugs, één en al ellende, één en al geweld. Ik koos samen met mijn cameraman-producer voor nuance. De documentaire laat ook zien dat mensen tegen hun ellende kunnen vechten, hoe bescheiden ook. Zoals de mens is: op een complexe en genuanceerde manier. De dakloze is meer dan een stinkende man in lompen. In de documentaire is de dakloze ook een mens, met zijn waardigheid en zijn verhaal. Ik wil als journalist niet alleen tonen dat iemand iets doet, maar waarom iemand dat doet. There’s a story, there’s always a back story. Zoals Pamela Curtis, de zwarte vrouw die strijdt voor de heropbouw van haar buurt in Baltimore, maar voor de camera toegeeft – met tranen in de ogen - dat ook zij het soms niet goed weet, dat ze de last en de druk voelt om een leider te zijn.

Diegenen die de ziekte willen bestrijden, moeten oppassen dat ze niet meer en meer beginnen te lijken op diegenen die ze bekampen.

De stoottroepen van Donald Trump zijn tegen homo’s, tegen immigranten, tegen moslims, tegen buitenlanders, tegen wetenschappers, tegen Democraten, tegen de media, zelfs tegen overlevenden van schietpartijen die pleiten voor strengere wapenwetten. In hun hoofd zijn heel veel andere Amerikanen vijanden en tegenstrevers. Ze voelen voortdurend walging voor wie niet is zoals zij. De ironie is deze, schreef de progressieve predikant John Pavlovitz onlangs: “…ze hebben hun president in het Witte Huis, ze controleren de wetgevende macht in het Congres, en het Hooggerechtshof neemt beslissingen in hun voordeel. En toch voelen ze zich de verdrukten, diegenen die door de Amerikaanse staat worden versmacht. Rage against the machine…” Een machine die ze zelf mee hebben gecreëerd, gedreven door angst en woede. Amerika wordt geteisterd door uitgezaaide kankers en gezwellen. Alleen moeten diegenen die de ziekte willen bestrijden, oppassen dat ze in hun verbeten strijd niet meer en meer beginnen te lijken op diegenen die ze willen bekampen.

Elke Republikein heeft dus zijn of haar reden om de omstreden president Trump te blijven steunen. Het is de mens ten voeten uit: elk stemt uit eigenbelang, niet vanwege grote principes of een hoger doel. Ecce homo. Ziedaar de mens. Dat wil niet zeggen dat de Trumpstemmers allemaal blind zijn. Jawel, velen ergeren zich mateloos aan Trump, maar hun afkeer wordt in toom gehouden door de cadeaus die ze van hem krijgen (de belastingverlaging bijvoorbeeld). De afkeer van de Trumpaanhang voor "de andere kant" is vele malen groter, zelfs al kennen ze Trump zijn zwakheden, zijn licht ontvlambaar temperament, en zijn zin voor hyperbolische overdrijving.

In een tweepartijensysteem zoals het Amerikaanse heb je helaas weinig keuze. En dat is de redding van Trump. Vergeet niet dat veel Amerikanen voor Trump hebben gestemd vanwege een welhaast bijna viscerale afkeer voor de figuur van Hillary Clinton. Trump was het minste van twee soorten kwaad. Vandaar dat Trump zo sterk staat. Zo lang als de Democraten niet met een sterke, charismatische, en gezond populistische kandidaat-president op de proppen komen tegen 2020, is Trump onaantastbaar. Links is klaarwakker in de VS, maar als de Democraten een te linkse kandidaat uitkiezen, dan verliezen ze een pak kiezers van de stille meerderheid in het centrum: mensen die ook houden van lagere belastingen en zo weinig mogelijk overheidsinmenging in hun leven. Het is een feit: als de Democraten in november niet flink winnen bij de Congresverkiezingen, dan wordt de partij stilaan irrelevant.

I believe in being truthful, not neutral. And I believe we must stop banalising the truth.
Christiane Amanpour, journaliste CNN

Vaststelling: progressieve krachten en media falen totaal in het bekampen van rechts populisme. Wat hebben al die reportages en lange journalistieke stukken in de krant en op tv over de teloorgang van de Amerikaanse middenklasse eigenlijk opgeleverd? Wat halen de dagelijkse aanvallen op elke uitspraak eigenlijk uit? Dit is geen gewone president. Elke andere president had er al lang gelegen. Niet Trump. Niet in deze tijd. Hij probeert voortdurend twijfel te zaaien en gaat daarmee de concurrentie aan over vaststaande feiten. Een beproefde techniek van populisten: zaai twijfel in de hoofden van je aanhangers, en ze doen alles voor je. Trump is er op die manier in geslaagd om haat tegen politieke correctheid om te zwaaien naar haat tegen immigranten of moslims.

Om het heden te begrijpen moeten we altijd naar het verleden kijken. De wijdverspreide frustraties bij veel Trumpstemmers zijn nog altijd het gevolg van de financiële crisis tien jaar geleden. President Obama had in 2008 de uitgelezen kans om de graaibankiers te straffen na de bankencrisis. Die kans liet hij evenwel grandioos uit de handen glippen (en hij niet alleen). De kleine man betaalde (overal ter wereld) het gelag. De wereld en Amerika werden niet hervormd zoals het had gemoeten. Daarom kon de haat tegen de elite blijven groeien, als een vuile, zwellende zweer die ooit moest uitbarsten. In Amerika kozen de Democraten ervoor om de banken te redden, de superrijken ongemoeid te laten en de ongelijkheid nog te laten toenemen. Ze verweten hun boze kiezers te veel ongeduld, en dat ze te veeleisend waren. Een fatale aanpak.

De rekening kwam, de zweer barstte open, en Amerika kreeg Donald Trump. De Democraten lieten de gouden kans schieten om de woede van het volk op te vangen en te vertalen in ander beleid. De Tea Party – en later Donald Trump – vingen die woede wél vakkundig op. Dat was het genie van Trump en het rechtse populisme. Volgens politiek analist en historicus Thomas Frank is daardoor het verleden als een boemerang teruggekeerd: cultuuroorlogen over abortus, over immigratie, over de vlag en het volkslied zijn plots weer springlevend, de haatmachine tegen de minderheden draait op volle toeren en wordt door de president zelfs aangewakkerd. Dat alles tegen de verwachte voortgang van de wereld in. Eigenlijk hebben de Democraten hun achterban schromelijk in de steek gelaten en daar betalen ze een reusachtige prijs voor.

Binnen de Democratische Partij woedt intussen een weinig gecoverde oorlog tussen de linkse vleugel (Bernie Sanders en zijn volgelingen zoals rijzende ster Alexandria Ocasio-Cortez) en het partijestablishment (Nancy Pelosi en Co). De gevestigde orde dwarsboomt noch min noch meer de progressieve vleugel. De linkervleugel zegt bijvoorbeeld dat ze ICE (de grensbewaking in de VS) wil afschaffen en pleit voor een publiek betaalde ziekteverzekering voor iedereen. In Amerika zijn dat ideeën die nog geen diepe wortel hebben geschoten en waarmee je geen meerderheid van de Amerikanen achter je krijgt.

Dat heel veel Amerikanen het niet eens zijn met de harde, wreedaardige aanpak van illegale immigranten, wil daarom nog niet zeggen dat ze fan zijn van het idee om de grens met Mexico gewoon open te gooien. Het zijn linkse ideeën als deze – weliswaar geboren uit groot idealisme over de wereld – die de Republikeinse kiezers als één blok achter Trump verankeren. Omdat ze het alternatief nog veel gekker vinden. Wie voor beveiligde grenzen is, is daarom nog geen racist.

You pretend to hate Trump, but I think you love him. He has helped you sell your papers and your books and your TV. You helped create this monster, and now you are profiting from him.
Michelle Wolf, stand-up comedian op het correspondentendiner van het Witte Huis, 2018

Het valt niet te ontkennen: de vijandschap van de pers (elke dag in de krant, elke dag uren aan een stuk op tv) tegen Trump, het bashen, 24 uur op 24 in alle media en alle late night shows, helpt écht niet. Trump vindt het stiekem heerlijk. Het geeft hem alle aandacht, en dan kan hij voor zijn aanhangers nog eens flink tekeer gaan tegen wat hij Fake News noemt. De legitimiteit van de pers wordt elke dag aangevallen, journalisten worden elke dag beschimpt. Laten we dus minder hijgen om elke tweet. Negeer die bullshit, laten we meer op reportage gaan. Het land tonen, niet de Rozentuin van het Witte Huis. Minder buzz, meer inhoud. Het internet en hoe het werkt, is in grote mate mee schuldig aan het huidige klimaat. Sociale media geven mensen het nieuws dat populair is en trending, meer dan het nieuws dat accuraat is en belangrijk. Dat algoritme bij de (sociale) media is nefast voor de verspreiding van scheve verhalen, leugens en samenzweringstheorieën. Het internet is geen afspiegeling meer van de realiteit, maar een vervorming ervan.

Waarom besteden zenders als CNN en MSNBC honderden uren méér zendtijd aan pornoster Stormy Daniels dan aan de oorlog in Syrië of Jemen? Waarom gaat avond aan avond nagenoeg alle zendtijd naar de dissectie van één uitspraak van het Witte Huis, en niet of bijna nooit, over de verwoestende drugepidemie die Amerika teistert, of over hoe zelfs in een tijdperk van lage werkloosheid veel werkende Amerikanen amper rondkomen? Dat de grote economische groei de kleine Amerikaan niét vooruit helpt. Waarom? What the hell is the matter with you, America?

You guys have to stop putting Kellyanne Conway on your shows. All she does is lie. If you don’t give her a platform, she has nowhere to lie.
Michelle Wolf, stand-up comedian op het correspondentendiner van het Witte Huis, 2018

Voor mensen die graag bedaard nadenken en een leven willen leiden op basis van feiten is deze tijd bedroevend: regeringsleiders komen steeds meer en steeds makkelijker weg met leugens. Onwetendheid is keihard in de mode. Expertise is in het verdomhoekje geduwd (wegens te elitair), terwijl er zo veel behoefte aan is. Trump gaat prat op de wijsheid van de massa (die zijn verdraaide feiten slikt als koek). Hij verwijdert experts uit allerhande overheidsinstellingen.

In de VS blijven te veel gretige persorganen gewoon verslag brengen vanuit het perszaaltje waar Sarah Huckabee-Sanders hen toespreekt met iets wat meer lijkt op propaganda dan op informatie. Misschien is het een idee om daar gewoon weg te blijven? Daar worden vooral feiten verbrand en verdraaid. Te veel journalisten slikken die voorgekauwde kost. Wie het toch aandurft tegen te pruttelen, wordt geboycot. Het Trumptijdperk is een Orwelliaanse trip. Het Witte Huis lijkt op het ministerie van Waarheid in de roman 1984. Op het Ministerie van Waarheid worden vooral leugens de wereld in gespuwd. Het probleem is: veel mensen geloven die leugens en schijten liever journalisten uit dan te kijken naar de complexiteit van de samenleving. Waar blijven de politici die de harde waarheden verkondigen zonder te liegen?

Meer dan ooit zijn media nochtans belangrijk in deze tijd, als eerlijke filters tussen waarheid en verzinsel. Laten we dus – zoals de 81-jarige onderzoeksjournalist Seymour Hersh suggereert – ophouden met de inhoudsloze “hij zei/zij zei”-journalistiek (vaak niet veel meer dan gebakken lucht waar je nooit wijzer van wordt). Tell it like it is. Het is niet omdat we beide partijen aan het woord laten, dat de journalistieke kous daarmee af is. Dat we dan ons werk hebben gedaan. Als we het op die manier blijven doen, zal de polarisering blijven groeien. Het is zoals die klassieke journalistieke les: als de één zegt dat het buiten regent, en de ander zegt dat ’t droog is, moet je ze niet allebei citeren. Als journalist moet je uit het raam kijken en zelf vaststellen wat waar is of vals. Alleen maar rapporteren over waar standpunten verschillen, over het conflict, is eenzijdig en zet aan tot domheid en extremisme.

Welcome CNN, you guys love breaking news, and you did it, you broke it. The most useful information on CNN is when Anthony Bourdain tells me where to eat noodles.
Michelle Wolf, stand-up comedian op het correspondentendiner van het Witte Huis, 2018

Expert Björn Soenens
The Notorious RBG: een superdiva in het Hooggerechtshof van de VS
za 07 jul 07:13

Het is tijd voor de journalistiek om brolnieuws uit de kolommen te halen, de ruis eruit te zwieren, en zich te focussen op de hoofdzaken. Alle nonsens eruit. Het is tijd voor alle media om zichzelf in de spiegel gade te slaan, zich te bevragen en conclusies te trekken. We beseffen het te weinig, maar dit is een kantelpunt in het informatietijdperk. Laten we alle ditjes en datjes dumpen, en helderheid brengen in wat mensen moeten weten om kritisch in het leven te staan.

De soap stories over winnaars en verliezers: weg ermee. Journalistiek is geen wedstrijd. Mediagebruikers kunnen best wat nuance aan. Smachten naar context. Niemand heeft alle antwoorden. Dat mogen we best wat meer in de verf zetten: dat het niet allemaal zwart-wit is, niet enkel goed of slecht. Dat mensen zichzelf soms tegenspreken. Dat dit alles des mensen is. Welkom in het echte leven quoi! En ja, laten we ook tonen dat politici niet perfect zijn, maar gewoon mensen (oef, gelukkig, maar!).

O ja, als je Trump de winnaar noemt in een handelsconflict als hij meer sojabonen mag gaan slijten aan de EU, dan heb je het goed fout. De Amerikaanse bonen zijn namelijk spotgoedkoop sinds de boycot van de Chinezen. Niet Trump maar de EU wint (als je het dan toch wilt weten), want het kan nu de goedkopere bonen inkopen. Journalistiek is meer dan hapklare perscommuniqués copy pasten.

(lees verder onder de foto)

Nee, de strategie van zijn tegenstanders helpt geen zier, het maakt de steun voor Donald Trump alleen nog solider. Zo zijn alle columnisten bij The New York Times en The Washington Post Trumphaters. Ze spuwen verbaal op hem. Vervolgens stelt Trump zich uiteraard op als een Calimero, en spuwt hij lekker terug. Wat een schouwspel! Trumps aanhangers kiezen voor de underdog, in dit geval de president. Zo lang de media dat niet begrijpen, kan Trump op beide oren slapen. Zo lang de pers als een gek tegen elke tweet ingaat, zal de aanhang van Trump nog verharden. Dat is gewoon een feit. Na anderhalf jaar snapt men het hier nog altijd niet. "Trumps plays them, Trump owns them", zei onderzoeksjournalist Seymour Hersh tegen me. Hij heeft gelijk.

Vergeet niet: voor Amerikanen die worden geteisterd door jarenlange frustratie, is the Donald hun redder, hun wreker. Zo lang elke uitlating van Trump wordt bestookt met bommen en granaten, moet het ons niet verwonderen dat echt zorgwekkende zaken (zoals de drugepidemie, het geruisloos weer toelaten van asbest, of president Trump die maar kritiekloos blijft aan schurken tegen Vladimir Poetin) op den duur genegeerd worden door de meeste kiezers. Trump wordt elke dag gebombardeerd - dat is het nieuwe normaal - waardoor niets nog opvalt in een nieuwscyclus die zich razendsnel - in ADHD-tempo - voortbeweegt. Elke dag gaan tientallen kanonschoten tegelijk af, waardoor niemand nog weet waar het echte gevaar vandaan komt. Zo lang op elke mug wordt geschoten, zal de olifant blijven ontsnappen. D?*t is de grote Amerikaanse Tragedie.

The people of this country, they’re screaming at you for a reason. They don’t like your unfair, abusively biased treatment of the President of the United States.
Sean Hannity, presentator Fox News, juli 2018

Expert Björn Soenens
“We’re America, bitch!”
vr 15 jun 11:27

Laten we duidelijk zijn: de aanvallen op journalisten zijn schandelijk. De vijandigheid wordt door Trump elke dag aangevuurd, en houdt zijn stoottroepen wakker. Fox News werpt zich op als anti-pers en als propagandamachine van het Witte Huis. Het was Jim Acosta van CNN die onlangs terecht stelde: “Wat als de vijandigheid tegenover de journalistiek uiteindelijk fout afloopt en er slachtoffers vallen?” Een gezonde democratie heeft een sterke pers nodig. Een president in een democratisch bestel moét aanvaarden dat elke beslissing tegen het licht wordt gehouden. Billijk: niet als een vijand, niet als een vriend, wel als een nauwgezet waarnemer op zoek naar de beste versie van de waarheid.

Trump heeft in dit tijdsgewricht ook het geluk aan zijn kant. De economie draait op volle toeren (ondanks hem) en bereikt een groei van 4 procent, de beurs doet het - ondanks enkele uitschuivers - uitstekend, de werkloosheid is bijzonder laag. Trump zorgt intussen nauwgezet voor zijn achterban (behalve voor de echte sukkelaars - de vergeten mannen en vrouwen die geen nagel hebben om aan hun gat te krabben – maar die hebben het niet eens door). Trump is uitermate slim: hij blijft zich gedragen als een buitenstaander die tegen het systeem vecht. Terwijl hij toch al 550 dagen de president is. Faut le faire. De wereld vandaag is aan de outsiders. Dat is de tijdgeest. Dat wéét Trump en daarom kan hij zich ongestraft gedragen als een onbeschofte rebel.

Stel: de economie slabakt, de inflatie loopt uit de hand, of Trump blijft handelsoorlogen ontketenen (waardoor zijn eigen boeren, arbeiders en consumenten bloeden), dan kan zijn ster snel tanen. Maar eerlijk? Als er vandaag verkiezingen worden gehouden, dan wint Trump andermaal, op één been zelfs.
__________________
NIET MIJN REGERING - TIJD VOOR VLAAMSE ONAFHANKELIJKHEID - EIGEN VOLK EERST

https://www.youtube.com/watch?v=8kd7y2bBhgo
Max van Dietschland is offline   Met citaat antwoorden