Misschien moet je wat dieper graven in die wetenschappelijke publicaties. Ik heb dat Nature paper eens bekeken, inclusief de 'supplementary materials'.
Na wat omwegen vind ik de door de Nature auteurs gebruikte risico-data voor PM_2.5 in een geciteerd paper van Burnett et al (2014)
link.
Burnett's risicomodel is gebaseerd op 215 datapunten uit verschillende PM_2.5 studies. Slecht 24 van de 215 datapunten behandelen omgevingslucht, het merendeel gaan over PM_2.5 in sigarettenrook en binnenskamer steenkool/biomassa-verbranding.
Sorry, maar als scheikundige heb ik vragen over een mortaliteitsmodel voor PM2.5 dat grotendeels is opgesteld op basis van blootstelling aan tabaksrook, in hoeverre dit voor diesel/omgeving PM2.5 van toepassing is ? Tabaksrook heeft ettelijke 1000'en ppm PM2.5, hoe men de geassocieerde risico's kan extrapoleren naar 10'en ppm in omgevingslucht is ook me niet geheel duidelijk, temeer de risicomodellen niet lineair maar exponentieel zijn.
Ik twijfel niet aan de schadelijkheid van PM2.5 of NOx, wel aan "x-aantal-doden" statements omdat bij dergelijke veralgemeningen teveel wetenschappelijke nuance verloren gaat.
En uw voorbeeld van asbest ? Sorry, maar probeer maar opnieuw: van asbest is geweten dat dit mesothelioom veroorzaakt, een type longkanker dat uniek toe te schrijven valt aan asbest (en erioniet). Bewijs maar eens dat een hersenbloeding of hartaanval veroorzaakt was door NOx of PM2.5...