Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Lof der Zotheid
Puur uit interesse: wat maakt de etnische samenstelling naar streek uit in deze discussie? Of bedoelt u dat de onderverdeling elite=blank, plebs=zwart/indiaans/gemengd betekent?
|
Het maakt zeker uit.
Medellin en Antioquia zijn de meest blanke streek van Colombië, en dus ook een van de meer welvarende streken, waar een groot deel van de heersende elite (meestal blank) vandaan komt.
De armste streken zijn de pacifische kust en het Amazone gebied, alsook enkele berggebieden, waar bijna uitsluitend zwarten en/of inheemsen wonen.
Met name in die streken hebben de drugsbendes, de rechtse doodsescaders en de linkse guerillas, die meestal (soms achter de schermen) door blanken geleid worden, de meeste macht.
Colombia is "blanker" dan Venezuela, Centraal-Amerika, Bolivië, Suriname, Guyana, Paraguay en Peru, ook blanker dan de meeste Caraïbische landen, maar minder blank dan Brazilië, en uiteraard Uruguay, Chili, en Argentinië. Ongeveer even "blank" als Cuba of Mexico.
In de meeste landen waar de blanken in de minderheid zijn maken ze toch de economische en politieke elite uit.
Natuurlijk in de meeste Latijns-Amerikaanse landen heb je geen strikt onderscheid. Op Cuba hebben ze blancos (van Spaanse origine, maar soms toch al licht vermengd met zwart of inheems) , triguenos (lichtbruin, blank met zwarte en inheemse inmenging), mulatos (mulatten) en negros (zwarten, hoewel veel zwarten ook vermengd zijn met blanken en inheemsen, ze zien er anders uit dan in Afrika, dat geldt ook voor Haiti).
In Mexico, Venezuela, Centraal-Amerika, Paraguay, Bolivië, etc. speelt de inheemse factor een veel grotere rol dan de zwarte. Maar inheemsen zijn altijd armer en meer achtergesteld, soms is de kloof zeer groot.
Venezuela, Colombië, Brazilië, de Caraïben, Suriname, Guyana, en Ecuador zijn de enige streken in Latijns Amerika met veel mensen van Afrikaanse origine. Colombië, Venezuela, Brazilië zijn de enige landen waar zowel inheemsen als zwarten als blanken allerdrie een grote factor zijn.
Suriname is anders, daar wonen voornamelijk zwarten en mensen van Indiase (dus niet Indiaans) afkomst. Guyana zelfde.
Maar het is allemaal niet zo exact, bvb. Cubanen en Dominicanen zijn voornamelijk het product van Spaanse kolonisators en Afrikaanse slavinnen, maar in beide landen heb je toch ook nog inheemse elementen. Zelfs in Haiti heb je blanken. En zelfs in het voornamelijk blanke Chili wonen nogal wat mensen met Indiaanse achtergrond. Tenslotte in al deze landen had je migratie van Chinezen en Japanezen (de ex-president van Peru bvb.) en van Libanezen, Syriërs en Palestijnen. (die worden in Latijns-Amerika bij de blanken geteld en behoren tot de elite meestal, Shakira is een Libanese van origine, de Argentijnse ex-president was een Syriër, de derde man achter Maduro is ook een Syriër, etc.)
Het principe in al die landen luidt: hoe minder blank, hoe minder macht en hoe armer.
Uitzonderingen zijn Bolivië en Venezuela waar de nieuwe, revolutionaire elite grotendeels NIET blank is. De machthebbers op Cuba zijn nog steeds grotendeels blank, hoewel toch ongeveer de helft van de partijleden mulat of zwart is. (dat is nog steeds minder dan onder de algemene bevolking)
Maar hoewel die ras tegenstellingen nog steeds bestaan, hangt het vooral van geld af. Wie niet blank is maar uit het goede milieu komt en een goede afkomst heeft, hoort ook bij de elite. En sommige blanken kiezen partij voor Maduro.
Alleszins, Latijns-Amerika moet een hel zijn voor wie gelooft in raszuiverheid. Wel bijzonder merkwaardig dat al die nazi's en collaborateurs net naar daar verhuisden, en dikwijls ook nog eens trouwden met lokale vrouwen die bepaald niet raszuiver waren...