Er was eens een koppel dat totaal niet overeenkwam, het was alle dagen ruzie.
Toen besloten ze dat ze teveel op elkaars lip zaten, de oplossing was dan ook dat ze elk een deel van het huis voor zich zouden behouden, en elkaar nog zien tijdens het eten en ze gingen ook nog het budget wat beheren voor de gezamenlijke aankopen.
Beiden genoten van de extra vrijheid, maar de vrouw van het koppel had altijd geld tekort, en vond dat de man dat dan maar moest bijleggen.
Het koppel groeide verder uiteen, en die keren dat ze samenkwamen was het steeds vaker ruzie.
Toen kwam het zoontje (de kleine Kristof) op het lumineuze idee dat als ze weer permanent bij elkaar zouden wonen, dat het dan nooit meer ruzie zou zijn. Het probleem volgens hem zat er niet in dat het koppel uit elkaar gegroeid was, neen, het waren de veel te grote kamers, die zouden nogal duur uitvallen, en als ze weer samen in de living zouden zitten, zou alles als bij toverslag weer goedkomen...
