Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Frankenstein
Algemeen belang aanspreken; ik ben ermee gestopt. Of toch niet helemaal. Mocht ik een Hindoestaan plastic zien afvakkelen in mijn woonbuurt - - tik ik hem op de schouder en geef aan dat wij in een fatsoenlijk land wonen, niet in Bangladesh. Bij een neger moet ik meer oppassen, maar soms tot meestal geef ik aan dat wij niet in Zaïre wonen, maar in een geciviliseerd land en dat wij dit zo moeten houden. Tja dat asociale gedrag erger ik mij kapot aan en zal zolang ik leef hen fatsoensnormen onder de neus wrijven.
|
Dat zijn jouw Hollandse waarden. Trouwens hypocriete waarden, heb net de film Max Havelaar nog eens gezien.
In de kolonie die jullie gesticht hebben zijn de echte Hollanders een kleine minderheid.
Je leeft samen in een land met negers en Hindoestanen, en dus moet je je aan hen aanpassen.
Als ik in Kenia ben, draai ik een schakel om, rij ik door het rood, geef ik een schop tegen straatkinderen die me proberen te bestelen, koop ik de flikken en ambtenaren om. (en nog andere dingen)
Ik heb wel m'n grenzen, die m'n Europese opvoeding nooit zouden toelaten te overschrijden. Die grenzen zijn echter wijd, wat ook nodig is als je in niet-Europese culturen wil gedijen. Mijn grenzen zijn flexibel, omdat ik mij ook nooit goed gevoeld heb in de West-Europese cultuur.
If in Rome, do as the Romans... Als je in een land wil overleven en aanvaard worden, heb je geen keuze.
Ik ken zelfs Nederlanders die zich totaal niet kunnen integreren in België.
Als je je eigen cultuur niet kunt loslaten, moet je vooral de wereldburger niet proberen uithangen.
Wat ik merk bij veel westerlingen, is dat ze in zulke landen helemaal beginnen doorslaan, en geen enkele grens meer kennen.
Dat is zwakheid, je past je aan, zonder je eigen absolute grenzen te verleggen. (mijn grenzen bestaan wel degelijk, maar ik zal niet wakker liggen van vuiligheid op de straat, als iemand die echter een straatkind begint te verkrachten of af te ranselen zonder reden (als dat straatkind geprobeerd heeft iemand te beroven dan kunnen ze niet op mijn hulp rekenen) voor mijn ogen, grijp ik in. Een dief die standrechtelijk gelyncht wordt, daar kan of wil ik mij niet in moeien)