[Groentje-18]

Ik zal er nog verder op ingaan, maar even vlug een vergelijking:

Als ik u drogeer, en ik beveel u vervolgens om moorden te begaan, of wie weet zelfs een bom te plaatsen die een massa slachtoffers maakt, ... wat dan? Levenslang zoals ieder ander moordenaar?

Er is thans een wezenlijk verschil, en dat is de intentie of motivatie.

Ik ben het eens met het argument dat een straf ook een voorbeeldfunctie heeft voor de perceptie van de samenleving. Maar als bovenstaande gedrogeerde voorafgaand aan de feiten altijd een voorbeeldig bestaan heeft geleid, werkte, belastingen betaalde, een vrouw en kinderen had, regelmatig zijn familie bezocht, etc. ... dan is de kans reëel dat een rechter deze man evenzeer als slachtoffer zal zien, van degene die hem gedrogeerd had en hem zo een aanslag of moord deed plegen, in plaats van als en koelbloedig moordenaar an sich. Daarin zit 'm het verschil.
Deze man kan in dit geval gewoon de verkeerde persoon op de verkeerde plaats geweest zijn, die niet zo gehandeld had, had een ander tijdig kunnen ingrijpen.


(In Nederland is er overigens een geval geweest van een vrouw op middelbare leeftijd die 's nachts haar man en dochter het hoofd insloeg met een bijl ... Walgelijk, ziek, compleet gestoord, ... Probleem was dat ze helemaal niet het type was die zoiets had gedaan, niemand het kon begrijpen en kon gebeuren. Ook zij zelf niet, maar ze heeft de moorden nooit ontkend (was allicht ook onmogelijk). Er werd vermoed dat hier werkelijk kortsluiting in de hersenen is ontstaan ... een zeer zeldzame interactie tussen medicatie en het feit dat ze vroeger een neurologisch probleem (cva) had gehad.
Ze kreeg zeven jaar straf. De argumenten waren hierbij het "precedent" en het feit dat de samenleving/justitie toch een signaal moest geven dat moorden strafbaar was...


Geneeskunde is geen exacte wetenschap...
Schizofrenie bestaat overigens jammergenoeg absoluut wel.

Zoals ik in bovenstaande post al heb gezegd, kan een misdiagnose. Te meer omdat KDG voor de feiten op een leeftijd was waarop schizofrenie nog niet meteen tot uiting hoeft te komen in wanen of hallucinaties.
Als betrokkene slim en verder nog voldoende bij zinnen is, kan hij deze ook verbergen voor derden. Dat kan zelfs mogelijk deel zijn van de waan ("ik mag het niet zeggen van de stemmen, anders doen ze me iets aan, etc."), maar het kan ook tactisch zijn. Zeker in het begin omdat men bang is voor reacties van de omgeving en beseft dat het niet goed is en zware implicaties kan hebben ((gedwongen) opname, ...)...

Ik heb een geval geweten van iemand waarvan we wisten dat er hallucinaties en wanen waren, maar waarvan we de inhoud nooit hebben gekend. De score was onvoldoende om te spreken van schizofrenie, maar het was duidelijk geen normaliteit.
In sommige gevallen heb je een continuüm ... zeker op het moment dat de ziekte pas begint uit te breken, of net voor de eerste echte door-of uitbraak, is een diagnose heel moeilijk te stellen.

Hierboven zei ik dat het feit dat KDG zich reeds op jonge leeftijd afsloot van de buitenwereld om tijd alleen door te brengen, een voorteken kon zijn. Maar uiteraard is het niet zo dat alle kinderen of pubers die zich afsluiten later schizofrenie ontwikkelen.


Dat daders van ernstige feiten die op serieuze stoornissen wijzen al eerder in contact komen met de geestelijke gezondheidszorg, vind ik weinig schokkend of verbazingwekkend.
Een mens is niet van de ene op de andere dag normaal om dan plots tot zulke feiten in staat te zijn. De kiemen daarvan zijn al veel vroeger gelegd, en zullen ook opgemerkt worden door de omgeving of betrokkenen. Al zal die dat niet altijd melden. Hulp wordt jammergenoeg vaak te laat gezocht, voortijdig afgebroken, ...