Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Ernst Niessen
Dat hun uitspraak gebaseerd is op hun eigen, subjectieve oordeel.
Dat het leven in Noord-Nederland na de Belgische revolutie zijns weegs ging is geenszins een conditio sine qua non voor zowel hun als uw opvatting. Dat was namelijk ook het geval bij andere bevolkingen van landen die ongelukkigerwijs uit elkaar vielen, bijvoorbeeld Duitsland (1945), Tsjechoslowakije (1993) en Soedan (2011).
De bevolkingen ondergaan zo'n scheiding eerder apathisch en lijdzaam dan dat er publiekelijke moet getreurd worden om iets waarop zij geen invloed hebben.
|
Dat mag zo wel zijn, maar dan nog -en zeker dan- treurde de Hollandse of de bevolking in het Noorden dus niet erg om het verlies van België. Het raakte haar kouwe kleren niet. Er was dus geen echte band tussen Noord en Zuid. En dat was ook het geval bij de Hollandse elite. Deze elite was gericht op de handel, niet op de industrie.
De enigen die wellicht echt treurden was Willem I zelf en de slaafse door Willem gesponserde aanhang (lakeien?) in het Zuiden: de Orangisten. Maar dat was een zeer kleine minderheid van fabrieksbazen en ambtenaren.