[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Absoluut.

Dat is de kern van de zaak.

Alle ethische en andere regels zijn "afspraken" die voortkomen uit een soort van contractuele win-win overweging.



Inderdaad. Het probleem is dat men daar dus ook een TWEEDE afspraak bij moet maken: vrouwenlichamen behoren de gemeenschap toe, niet de vrouw zelf. Vrouwen moeten hun lichamen ter beschikking stellen van de gemeenschap, of van specifieke heersers. Zij zijn als het ware de leghennen van de gemeenschap.

Men kan dan zelfs verder gaan, en zeggen dat die vrouwenlichamen ook beschikbaar moeten zijn voor de gemeenschap, niet alleen als leghen, maar ook als plezier object bijvoorbeeld. Zoals je zegt, het is een kwestie van afspraak natuurlijk.

Het punt is wel dat die afspraak haar grond vindt in een aanvankelijke "win win" situatie, en eventueel een lichte veralgemening daartoe. Men krijgt zijn recht op leven op basis van zijn capaciteit tot moorden, en bij uitbreiding, kent men dat recht op leven toe (negocieert men dat recht op leven) naar alle denkbare toestanden waarin men zich kan inbeelden, terecht te komen, of waarin men zich kan inbeelden, NAASTEN te hebben die daarin terecht komen. Omdat men zich op die manier wil vrijwaren van zelf zijn recht op leven kwijt te spelen als men een "zwak moment" heeft, en niet meer de onderpand, namelijk zijn capaciteit tot moorden, heeft.

Aangezien men nooit inbeeldt van een varken te worden, kent men dat recht op leven dus niet aan varkens toe: het verhoogt Uw risico niet om ooit, in de hoedanigheid van varken, gedood te worden (merk op dat zij die in reincarnatie geloven, dat juist wel houden als redenering he !).
Maar men kan zich ook niet inbeelden om een ongeboren kind te worden he. Dus de uitbreiding naar "ongeboren kind" is een beetje even onnozel als naar varken.

Aan de andere kant, het pact afsluiten dat vrouwenlichamen ter beschikking staan van de gemeenschap, is dan weer alles behalve win-win. Want dat opent de deur naar dat gij of uw dochter ook ter beschikking zult staan van de gemeenschap met uw lichaam, als men bijvoorbeeld een nier nodig heeft of zo, of seksuele diensten nodig heeft.

Dus toch maar 2 keer nadenken alvorens te stellen dat vrouwenlichamen de gemeenschap toebehoren he. In een mannen-gedomineerde wereld is dat een normale visie maar niet in wereld waar vrouwen ook moorddadig kunnen worden, of waar mannen dochters kunnen hebben waar ze van houden he.

Vandaar dat mij de billijkste houding lijkt, om te zeggen: de vrouw is absoluut baas over haar lichaam ; maar eens geboren, geven we die kleine levensrecht als de gemeenschap zich daarover wil ontfermen.

Ge raakt hier _misschien geheel toevallig_ een leuk punt aan :

‘Als mannen met elkaar vechten en een zwangere vrouw verwonden met als gevolg dat haar kind te vroeg geboren wordt, maar niemand overlijdt, dan moet de dader de schadevergoeding betalen die de echtgenoot van de vrouw hem oplegt. Hij moet die door tussenkomst van de rechters betalen. Maar als er wel iemand komt te overlijden, dan geldt: een leven voor een leven’ (Exodus 21:22, 23).

Hier is het duidelijk dat een ongeborenen helemaal niet als een persoon of een mens werd aanzien maar dat er wel een soort pact/verdrag was omdat het ging over potentieel nageslacht dat toch een zekere prijs/waarde had

...en klaarblijkelijk was de man de eigenaar van dat potentieel goed


en nu weer even naar het Belgische Strafrecht waaronder vruchtafdrijving strafbaar werd gesteld: " Misdrijven tegen de familie orde en de openbare zedelijkheid "