Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Adrian M
Als aangeven wordt dat taal primair de randvoorwaarde zou behoren zijn voor toekenning een dubbele nationaliteit valt Suriname niet uit te sluiten
In die tijd was er bij lange na nog geen sprake van natievorming, laat staan een identiteitsgevoel.
Ook de verenigde republiek destijds was bij lange na nog geen werkelijke natie. Het vormde meer een soort EEG en Nato met de gezamenlijke republieken
Ook een republiek was niet meer dan een verzameling steden, feitelijk stadstaten, waarin binnen de Staten Generaal, de belangrijkste stad de grootste macht had.
In werkelijkheid bestond nog steeds het feodale systeem waarin de steden bepalend waren. Iedereen van buiten de stad werd ervaren als een vreemdeling.
Niet alleen een Vlaamse vluchteling, evengoed een inwoner uit de overige republieken werd beschouwd als een vreemdeling
Ze waren vrijwel rechteloos en kregen nauwelijks toegang tot functies
Integratie? Gemiddeld duurde het 50 jaar voordat een groep inwoners uit bijv de Zuidelijke Nederlanden geïntegreerd was geraakt.
Dit werkte door zelfs door tot in de 19e/20e eeuw o.a. aangaande bestuur
Het nationaliteitsbeginsel, gevoel werd door de overheid er onder grote druk ingeramd.
Wanneer inwoners van steden hun identiteit niet meer ontleenden aan de steden hielp dit de macht van de steden breken
Het huidige identiteitstijdsgevoel is pas ontstaan in de 19e eeuw en begon pas werkelijk z'n beslag te krijgen vanaf ongeveer 1918.
Daarvoor was hij Zeeuw, Hollander of wat dan ook. Maar slechts in beperkte mate, hij ontleende z'n identiteit bovenal aan de stad waar hij woonde dan wel geboren was.
Zelfs Fransen hadden begin 19e eeuw nog geen daadwerkelijk identiteitstijdsgevoel
|
In navolging van de Duitse eenwording in de 19e eeuw op basis van het taalprincipe promoot ik gewoon de eenwording van de Nederlands sprekende gebiedsdelen binnen Europa. Niets meer en niets minder. Al die gevoelenskwesties van uw kant zijn niet relevant, nu niet en toen ook niet. Een Beijer voelt zich allereerst een Beier en niet altijd op de eerste plaats een Duitser. Dus die gevoelens zijn irrelevant, simpelweg: de taal is gans het volk.