Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe
Juist wel: de wereld van de ideeën is vrij. De wereld van het handelen heeft slechts speelruimte binnen de krijtlijnen van de wet.
Hierdoor mag het dat een mormoon de opvatting mag zijn toegedaan dat polygamie een door God gewild gebod is, maar tegelijkertijd zijn eigen gezin beperken tot één vrouw omdat de wetgeving van het land waar hij woont, dat ook voorschrijft.
|
Ik begrijp wel dat de wereld van de ideeën vrij zou moeten zijn, maar als WET voorschrijven dat je ten volle overtuigd mag zijn dat wet het fout heeft en dat je verschrikkelijke dingen zal kunnen ondergaan vanwege een superieure wetgever is toch een eigenaardige incoherentie ? Je kan dan toch onmogelijk verwachten dat men ergens de wet zou willen respecteren aangezien men rotsvast overtuigd is dat er een hogere wet is die dat vierkant tegenspreekt, wat eigenlijk de essentie is van een *godsdienst*, he. Bij definitie bestaat een godsdienst uit het rotsvaste geloof dat er een hogere wetgever is dan de mens. Dus precies die notie gaan "garanderen" als een "recht" is eigenaardig.
Een wet op "ideeën tolerantie" zou logischer zijn dan een wet op "godsdienstvrijheid".