[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Nee, dat is geen attractor. Toon eens die pagina: oftewel heb je het mis begrepen, oftewel is die pagina fout.

De Engelse pagina is in elk geval juist (en hoewel er veel aandacht besteed wordt aan vreemde attractoren, is dat hier niet de hoofdzaak).

Een attractor is eigenlijk niks anders dan een concentratie in de effectieve faseruimte van een groter stuk faseruimte, zodanig dat alle startpunten in die grotere ruimte allemaal, onafhankelijk van hun startpunt, op die attractor terecht komen.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Attractor

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik bedoel: stop een cel in VELE VERSCHILLENDE denkbare milieus. Dat zijn allemaal verschillende startpunten. Die cel gaat een dynamiek toepassen die telkens gaat leiden naar bijna dezelfde interne toestand (homeostasie), gevolgd door celdeling. Onafhankelijk van de precieze begintoestand. En die homeostatische toestand is GEEN thermodynamische evenwichtstoestand, verre van trouwens.

Neem cellen met wat teveel kalium, met wat minder kalium, met meer glucose, met minder glucose,.... Dat zijn allemaal verschillende uitgangspunten. Maar niettemin gaat die cel haar dynamiek zo zijn, dat de interne toestand van die cel na een tijdje min of meer dezelfde gaat zijn, wat er ook van is. En dan gaat die cel delen, op een manier die ook weer nogal gelijkaardig is, onafhankelijk van de verschillende uitgangspunten.

Als dusdanig is die homeostasie + celdeling wel degelijk een attractor van de dynamiek die een cel heeft.

Op dezelfde manier (maar complexer) dat een thermostaat de temperatuur van het huis op 20 graden houdt, of het nu koud is of minder koud buiten.

Same difference, het blijft een effect en geen doel. Wat is het verschil met chemische stoffen die met elkaar reageren?

En zelfs indien er een natuurlijk regulator zou bestaan die een systeem in een stabiele toestand brengt kunnen we nog niet van doelgerichtheid spreken.