Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Raf
Akkoord, maar provoceren om te provoceren op een moment dat de gemoederen al danig verhit zijn met het risico (of met het doel?) dat de zaken helem�*�*l uit de hand zullen lopen, vind ik dan weer een misbruik van het recht op vrije meningsuiting, omdat het op dat ogenblik niet zozeer met het uiten van een mening te maken heeft, dan wel met het opruien van licht ontvlambare mensen. Natuurlijk is het jouw goed recht om de islam een achterlijke, onverlichte ideologie van kustmijnkloten te vinden, maar om dat dan bijvoorbeeld tegen een schuimbekkende, tot de tanden bewapende islamiet te zeggen in het kader van de vrije meningsuiting, lijkt me geen erg slimme zet. Waarmee ik niet wil gezegd hebben dat de islamiet in kwestie jou daarom een kopje kleiner mag maken natuurlijk!
|
Knap staaltje van de politiek correcte newspeak.
Wanneer iemand anders je met de dood bedreigt omdat je iets zegt of wilt zeggen, en spreekt niettemin, - omdat je je niet laat afdreigen, dan is dat "
..misbruik van het recht op vrije meningsuiting". De andere is immers '
verhit' en '
licht ontvlambaar' en daar moet je volgens de PC-adepten voor capituleren. De discussie moet volgens de PC-adept dus afgerond worden in het voordeel, niet van diegene die de beste argumenten heeft, maar in het voordeel van diegene die het meest 'ontvlambaar' is, die het meeste schuim op de bek heeft, die het hardst kan roepen dat hij gekwetst, verongelijkt, beledigd of op de ziel getrapt is.
Fatsoenlijke mensen die de idealen van de Verlichting zijn toegedaan, leggen in zo'n situatie de verantwoordelijkheid betreffende het geweld voor strikt 100% bij diegene die "schuimbekkend" en "tot de tanden bewapend" het vrije spreekrecht wil beknotten, en voor strikt 0% bij diegene die vrij blijft doorspreken. PCers leggen de verantwoordelijkheid voor het geweld zoveel mogelijk bij diegene die mens wil blijven en dientengevolge wil blijven spreken (want de mens
is, per definitie, het wezen dat spreekt). Fatsoenlijke, verlichte mensen maken een essentieel onderscheid tussen woorden enerzijds en kogels anderzijds: de eersten doden niet, de tweeden daarentegen wel.
PCers beschermen de geweldenaars en trappen hun slachtoffers in het slijk. Zij zeggen - niet openlijk, maar verdraaid en besmuikt - dat we moeten kiezen voor de kogels, en tegen het Vrije Woord.