[Derk de Tweede]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahalingam

In Nederland heeft men besloten (mij is niks gevraagd) dat de overheid een afspiegeling moet zijn van de maatschappij.
Heel leuk idealistisch natuurlijk maar de werkelijkheid gooit roet in het eten.
Zo wordt de communicatie tussen burger en overheid belemmerd als men gehoorgestoorden achter het loket zet.
Ook bij de brandweer geeft het problemen: niet iedere brandweerauto kan worden omgebouwd met een rolstoelllift. Etcetera.
Dan kan je wel zeggen: rolstoelers op kantoor in de brandweerkazerne, dat kan toch wel, maar dan discrimineer je ze door ze uit te sluiten van bepaalde kerntaken van de brandweer.
En burgers zijn lastig te overtuigen van het feit dat een agente met een hoofddoek geen nep-agente is.
En in het hierboven aangedragen geval van de korpschef: de volgende chef die ze benoemen en die behoort tot een beschermde minderheidsgroep zal het moeilijk hebben om zijn ondergeschikten te overtuigen van zijn geschiktheid.

Positieve duscriminatie blijft een vorm van Apartheid, men kiest immers iemand om zijn etnische achtergrond en niet om zijn kwaliteiten.
Zo vind ik de burgermeester van Rotterdam een goede aanstelling, niet omdat hij van Marokkaanse afkomst is, maar omdat hij goed bestuurder is.