http://tinyurl.com/cphvhw2
Verder nog:
en:
__________________________________________________ ______________
Jan Hesp, Bart Bickyburger en Sigfried Braakbal lossen de verwachtingen alvast stevig in: de N-VA is weldegelijk een vergaarbakje van opportunisten, arrivisten, huichelaars, komedianten en niet-nader gespecifieerde losers zonder ruggengraat.
Een grote surprise mag dat voor de alerte Vlaming alvast niet wezen, want de N-VA heeft in het verleden herhaaldelijk warm en koud geblazen over diverse thema's o.m. over asiel en migratie, verregaande autonomie, de rol van het koningshuis, de PS-staatsgreep, HET REGEERAKKOORD, e.v.a.
Ik blijf erbij dat de N-VA slechts een fabricatie is die de Vlamingen mee moet helpen een oor aan te naaien, een Trojaanse paardenvijg verpakt in zwart-geel cadeaupapier met een kaartje erbij waarop staat:
"Veel beloven en weinig geven, doet de zotten in vreugde leven. Borrelnoten, vette vis, als het dan geen Kerstmis is!"
Mede door hun krapuleuze streken (of de gepatenteerde lafheid, ge moogt kiezen) hangt Vlaanderen met de vingers aan de rand van een klif, waar la douce Wallonie al 30 jaar geleden geblinddoekt afsprong.
Het is schromelijk te laat om het tij te keren. Vlaanderen is gepluimd, zit geblokkeerd in een franfone minderheidsdictatuur en is de facto terug een satellietstaat van Frankrijk. We kunnen ons dan misschien zoals bij de joodse diaspora over de vier windstreken laten verjagen.
De N-VA is dus vanalles, maar die-hard Vlaams en volks echt niet.