[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Na de geboorte van Jezus, nog steeds volgens Lucas, brengen Jozef en Maria het kind naar Jeruzalem om hemm in de tempel aan God aan te bieden, en daarna reizen ze terug naar huis, Nazareth. Geen vuiltje aan de lucht. Geen Herodes en geen kindermoord van Matteus. Dat is een ander verhaal over de messias en dat kan op zichzelf begrepen worden. Het is evenmin historisch als het verhaal van Lucas.

Het geboorteverhaal van Lucas wordt afgerond met een gebeurtenis bij het bezoek aan de tempel. Daar verschijnt de oude profeet Simeon die Jezus in zijn armen neemt en profeteert: mijn ogen hebben thans uw Heil aanschouwd, 31 dat Gij voor alle volken hebt bereid; 32 een licht dat voor de heidenen straalt, een glorie voor uw volk Israël.' 33 Zijn vader en moeder stonden verbaasd over wat van Hem gezegd werd.

Zo vertel je een zeer onwaarschijnlijk verhaal. Je zegt dat de getuigen verbaasd waren. Het Heil van God blijkt niet zo zeer voor de Joden te zijn bedoeld het is voor alle volken. Het is een licht voor de heidenen en voor Israël is het een eer. En dat wordt gezegd ten tijde van de volkstelling en grote oproer vanwege de hoge belastingdruk en tirannie van koning Archelaus.

Simeon voegt er nog aan toe: 'Zie, dit kind is bestemd tot val of opstanding van velen in Israël, tot een teken dat weersproken wordt, 35 opdat de gezindheid van vele harten openbaar moge worden. De woorden zijn plechtig, raadselachtig en onheilspellend. We hebben hier dan ook de proloog van een drama die op het toneel wordt uitgesproken door een acteur die op de rand van het podium staat terwijl achter hem het doek nog gesloten is. We worden in de juiste stemming gebracht, slikken de popcorn door waar we nog op kauwen en vouwen het zakje dicht.

Dan verschijnt er nog een actrice, die uitvoerig wordt ingeleid en zodanig dat het meteen een bekende van ons wordt en wij grote sympathie voor haar moeten voelen, die de proloog even raadselachtig aanvult: 36 Er was ook een profetes, Hanna, een dochter van Fanuël uit de stam van Aser. Zij was hoogbejaard en na haar jeugd had zij zeven jaren met haar man geleefd. 37 Nu was zij een weduwe van vierentachtig jaar. Ze verbleef voortdurend in de tempel en diende God dag en nacht door vasten en gebed. 38 Op dit ogenblik kwam zij naderbij, dankte God en sprak over het kind tot allen die de bevrijding van Jeruzalem verwachtten.

Ah, ja, die oude Hanna was er bij in de tempel. Wat ze precies zei weet ik niet meer, maar ze sprak tot hen die de bevrijding van Jeruzelem verwachtten. Hm, Is daar eigenlijk nog wat van terecht gekomen? Tot zover de proloog en de volkstelling.

Je tijdlijn klopt niet en dat is de reden waarom uw versie niet kan kloppen.