Citaat:
on 16 años, Selam Andemichael huyó de Eritrea. Le persegu?*an por ser protestante, una minor?*a. Atravesó varios pa?*ses, sola, antes de llegar a Kenia donde obtuvo el estatuto de refugiada. Años después, a los 22, aterrizó en Toronto. Cinco jóvenes la esperaban con un cartel de bienvenida. Son ellos los que se encargaron de que pudiera empezar una nueva vida en Canadá. Este modelo de acogida, que permite a los ciudadanos agruparse y apoyar económica y emocionalmente durante un año a un refugiado, existe desde 1979 en Canadá y ha permitido reasentar a más de 300.000 personas. En noviembre, tanto Acnur — la agencia de Naciones Unidas para los refugiados— como miembros del gobierno canadiense dieron a conocer el programa a las autoridades y la sociedad civil española. El objetivo es que en un futuro se pueda implementar un proyecto similar.
"Cuando llegó, Selam apenas hablaba inglés", recuerda Felisa Ponce, una canadiense de 32 años que trabajó en el área de capacitación del Gobierno para grupos que quer?*an patrocinar a refugiados. Conoc?*a bien el asunto. Su padre, un colombiano que huyó de su pa?*s y aterrizó en Canadá, deambuló durante dos d?*as en los alrededores del aeropuerto con apenas 20 dólares en el bolsillo y sin hablar inglés. Ponce decidió tomar cartas en el asunto. En 2013, cofundó Toronto Friends for Refugees con la ayuda de ocho amigos y empezó los trámites para apadrinar a un refugiado.
“Primero, hay que reunir una cantidad de dinero suficiente para apoyar económicamente a la persona durante un año”, explica Ponce, de visita en España invitada por Acnur. Esta cantidad var?*a en función del número de personas que se acogen. Para Andemichael, Ponce y sus amigos recolectaron casi 12.000 dólares canadienses (unos 8.000 euros), organizando conciertos, comidas y talleres de yoga. Después de su llegada, la llevaron a un piso compartido e hicieron todo para que se sintiera cómoda: rellenaron su nevera, le dejaron ropa y le dieron consejos sobre las actividades del barrio y los lugares donde inscribirse a clases de inglés.
|
Selam Andemichael [/ URL] is op Eritrea gevlucht. Ze vervolgden hem omdat hij een protestant was, een minderheid. Ze stak verschillende landen over, alleen, voordat ze in Kenia aankwam, waar ze de vluchtelingenstatus kreeg. Jaren later, om 22 uur, landde hij in Toronto. Vijf jonge mensen wachtten haar af met een welkomstbord. Zij hebben ervoor gezorgd dat ik een nieuw leven in Canada kon beginnen. Dit verwelkomingsmodel, dat burgers in staat stelt om een ??vluchteling een jaar lang economisch en emotioneel te groeperen en te ondersteunen, bestaat sinds 1979 in Canada en heeft de hervestiging van meer dan 300.000 mensen mogelijk gemaakt. In november hebben zowel de UNHCR - het VN-agentschap voor vluchtelingen - als leden van de Canadese regering het programma bekendgemaakt aan de Spaanse autoriteiten en het maatschappelijk middenveld. Het doel is dat in de toekomst een soortgelijk project kan worden geïmplementeerd.
"Toen hij aankwam, sprak Selam nauwelijks Engels," herinnert Felisa Ponce, een 32-jarige Canadees die in het trainingsgebied van de regering werkte voor groepen die vluchtelingen wilden sponsoren. Ik kende de zaak goed. Zijn vader, een Colombiaan die zijn land ontvluchtte en in Canada landde, zwierf twee dagen rond op het vliegveld met slechts 20 dollar op zak en zonder Engels te spreken. Ponce besloot om actie te ondernemen. In 2013 was hij mede-oprichter van Toronto Friends for Refugees met de hulp van acht vrienden en begon hij met het sponsoren van een vluchteling.
"Ten eerste moet je genoeg geld inzamelen om de persoon een jaar lang financieel te ondersteunen", legt Ponce uit, op uitnodiging van Acnur in Spanje. Dit bedrag varieert afhankelijk van het aantal mensen dat is ondergebracht. Voor Andemichael verzamelden Ponce en zijn vrienden bijna 12.000 Canadese dollars (ongeveer 8.000 euro), organiseerden concerten, maaltijden en yogaworkshops. Na haar aankomst brachten ze haar naar een gedeeld appartement en deden alles om haar een comfortabel gevoel te geven: ze vulden haar koelkast bij, lieten haar kleren liggen en gaven haar advies over buurtactiviteiten en de plaatsen om zich in te schrijven voor lessen Engels.
Google Translate for Business:Translator ToolkitWebsite Translator