[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Kijk, ik beschrijf een concept dat ik p-doel noem. Dat concept is vrij goed gedefinieerd als eigenschap van een dynamisch geheel.

Dan kom jij af met "zou je het niet beter "functie" noemen" ? Want "doel" dat schept verwarring.

Goed, om U plezier te doen, geef ik dus de definitie van p-doel aan het woord "functie".

En nu komt ge af met de meer gangbare definitie van "functie" (die natuurlijk even flou is als "doel").

Het is dan toch beter dat ik mijn concept "p-doel" noem he, want blijkbaar is er evenveel verwarring als ik het "functie" noem, op uw aanvraag.

Je kan toch moeilijk ontkennen dat levende systemen wel degelijk als dynamiek hebben dat in vele omstandigheden, zij aanleiding geven tot het copieren van de fysische implementatie die zij waren, nee ? En dat dat hoogst onwaarschijnlijk is voor een "willekeurige" dynamiek. Dat de uitkomst "ik heb een copie gemaakt van mijn implementatie" een bijzonder onwaarschijnlijke uitkomst is, die niettemin door vele levende systemen, in vele omstandigheden, bereikt wordt ? Welnu, bij definitie is dat dan een p-doel. Omdat ik de notie p-doel zo gedefinieerd heb. Jij wilde dat ik dat concept "functie" noemde. En nu is dat ook weer niet goed.



Dat is dan ook niet mijn definitie van p-doel of van "functie" (op uw aanvraag).



en dat kan het universum ook geen ballen schelen.



Ik heb het niet over een "groter geheel" als ik het heb over "oer-doel". Als ik het heb over "oer-doel" dan bedoel ik dat het het doel is *bovenaan de hierarchie* van subdoelen van een levend systeem.

Zichzelf copieren is zijn hoofddoel. En "witte bloedcellen hebben" is daar een sub-doel van, zoals "eten vinden", "aan predatoren ontsnappen", "een partner vinden", "voor de kinderen zorgen", ... allemaal subdoelen zijn, die DIENEN OM DAT HOOFDDOEL, zichzelf te copieren, te realiseren.

En "een mooie staart met vele kleuren hebben" is dan weer een subdoel van "een partner vinden". En "de juiste proteinen ontwikkelen om de staart groen en rood te kleuren" is op zich weer een subdoel van "een mooie staart hebben.

En zo krijg je een ganse hierarchie van subdoelen, wat ik dus een strategie noemde, om bovenaan te hebben "copieen van mijzelf maken". En uiteindelijk is "mijzelf" niks anders dan de fysische implementatie van gans die strategie.

Vandaar dat ik stelde dat ongeveer alle doelen die men tegenkomt in een levend systeem afgeleid zijn van het "top doel" dat niks anders is dan "mij copieren". En aangezien "mij" niks anders is dan de implementatie van al die subdoelen, is "mij" eigenlijk gewoon die ganse strategie.

Functie is soms gepast in bepaalde gevallen waar het gebruik van doel niet gepast is. Dus stel ik voor dit te gebruiken. Maar jij misbruikt weer het concept om iets aan te tonen waar het niet voor dient.

Dat het copiëren van het eigen mechanisme een hoogstonwaarschijnlijk gegeven is is correct, maar als je dit daarom een doel noemt ben je eigenlijk niet veel beter dan de aanhangers van ID die beweren dat het ontstaan van de mensheid door toevallige evolutie vergelijkbaar is met het ontstaan van een Boeing in een tornado.

Het is een hoogstonwaarschijnlijk gegeven maar het mist een intentie om het een doel te noemen. Het is gewoon het resultaat van de natuurwetten en omstandigheden door de vele jaren heen die daarvoor gezorgd hebben net zoals dergelijke omstandigheden voor de gebergtes, de rivieren, de zeeën enz gezorgd hebben.

Veronderstel dat ik morgen een put graaf om er een regenwatertank in te stoppen en 's nachts valt er een meteoriet in, wat op zich een hoogst onwaarschijnlijk gegeven zou zijn, dan was het niet het doel van de put om een meteoriet op te vangen, noch het doel van de meteoriet van in mijn put te vallen. Het doel was van er een regenwatertank in te plaatsen en die meteoriet zal wsl mijn doel doorkruisen. Nochthans het gegeven is zeer onwaarschijnlijk.

Uw hierarchie van doelen is op zich ook totaal verkeerd. Alle mechanismen die ons in staat stellen om ons te copiëren zijn gewoon feiten die op het gepaste moment aanwezig waren en die een functie hebben in het copiëren van onze genen en ze verder laten leven. Het is niet voor niets dat sommigen zich afvragen indien de genen een middel zijn om ons toe te laten ons voort te planten of indien de mens een middel is die het de genen toelaat zich te bestendigen. Hetzelfde zou men kunnen stellen van witte bloedcellen. Mss zijn levende organismen gewoon een middel om de witte bloedcellen te laten bestaan want zonder levende organismen zouden er geen witte bloedcellen zijn.

En zo kunnen we maar doorgaan. Dus eigenlijk is er gewoon een eco-systeem waarin verschillende elementen een rol hebben en vaak dienen al die elementen aanwezig te zijn om de bestaande processen te ondersteunen en dus zijn alle elementen evenwaardig in dit proces. Een notoir forummer zou zeggen dat uw opvatting van de hiërarchie van doelen antropocentrisch is.

Al deze zaken zijn gewoon feiten en hebben niets met doelen te maken, indien het p- of b- of zelfs x- of y- of z-doelen zijn.