Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door parcifal
Nope, je begrijpt er duidelijk nog altijd niet veel van, het UK KAN geen trade deals sluiten zolang het lid is van de EU.
|
Dat is natuurlijk eigenlijk maar een techniciteit, omdat art. 50 de zaken in stappen ziet. Het is ook de reden waarom in de deal een overgangsperiode is ingebouwd.
Het idee was immers dat er een eerste fase is (die van art. 50 - twee jaar) waar de uittredende lidstaat nog volop lid blijft van de EU, maar er nu een onderhandeling is tussen EU (n - 1) en de uittredende lidstaat over de tweede fase. Dat was normaal May haar deal. May haar deal was niet de definitieve uitstapregeling, maar de regeling van de tweede fase van het uittreden.
Tijdens de tweede fase is het uittredende lid geen EU lid meer, maar gelden de overgangsregels die afgesproken waren in fase 1, om tijd te geven om de definitieve eindrelaties uit te werken.
Het had natuurlijk ook gekund dat men tijdens fase 1 al direct een "standaard formule" afspreekt, en dan is fase 2 niet echt nodig: de standaard formule kan dan direct van kracht gaan, of met een zekere onderhandelde overgangsfase.
Als dusdanig is er *normaal gezien* geen enkele tijdsdruk voor de uittredende staat om zich te haasten om deals te maken met derden, gezien die staat daar normaal gans de afgesproken termijn van fase 2 voor heeft.
Er is kritiek geweest van Britse kant over die fase 1: zij werden zogezegd nog 2 jaar "gevangen gehouden" en "mochten" geen handelsovereenkomsten afsluiten, tot ze buiten lagen. Maar in werkelijkheid is het normaal, omdat je moeilijk kan "onderhandelen met EU(n-1)" zolang er geen EU(n-1) bestaat ; je kan moeilijk met jezelf onderhandelen he.
Wat nu gebeurt, tart eigenlijk alle verbeelding: op 2 jaar is men er niet in geslaagd om een *overgangsperiode* met *overgangsregelingen* te onderhandelen die tijd moest geven voor de ECHTE onderhandelingen.
Het enige wat ze wel gedaan hebben, is erin geslaagd om met de Zwitsers WEL een overgangsperiode en overgangsregeling te onderhandelen.
Waaw.