Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Erw
Het is zoals veel nep-wetgeving: een hoop woorden die op elke manier kan worden geïnterpreteerd. Dat is ook de bedoeling, want als je eenduidig je plichten kent dan ken je ook eenduidig je rechten, en dat willen de wetmakers niet.
|
Deze indruk krijgt de niet-jurist gemakkelijk: schijnbare rechtszekerheid als dekmantel voor feitelijke rechtsonzekerheid.
Na jarenlang de EU-wetgeving te hebben geanalyseerd, ben ik daar tot een andere bevinding gekomen: schijnbare rechtszekerheid als dekmantel voor feitelijke onrecht-zekerheid. In die "wetgeving" is namelijk alles misleidend, te beginnen met de officiële aanduiding ervan als "regelgeving", die suggereert dat ze ondergeschikt is aan de wet, terwijl ze erboven staat. Een eerste voorbeeld van een woord dat het omgekeerde betekent van wat het zegt. Een eerste voorbeeld in het eerste woord van het EU-recht. En als je lang genoeg leeft, kun je zulke voorbeelden op elk van de zowat 120duizend bladzijden EU-wetgeving vinden.
Hoe bereiken ze dat, het omgekeerde bedoelen van wat ze zeggen? Door rekening te houden met absurde jurisprudentie voordat de wet geschreven wordt - op die manier (en op diverse andere manieren) wordt de rechterlijke macht tot wetgever verheven. En wat in de EU gebeurt, zal, als het al niet in de lidstaten ingeburgerd is, daar zeker steeds meer ingang vinden, al was het maar omdat EU-recht in de lidstaten wordt geanticipeerd, omgezet en geïmplementeerd.
Ik zou die 'hoop woorden" dus maar niet onderschatten. De bedoeling is niet dat je er alle kanten mee uit kunt, maar dat je er vooral een heel perverse, de machthebbers genegen kant mee uit kunt.
En zulke problemen los je niet op zolang het volk zijn soevereiniteit aan een omkoopbaar, beïnvloedbaar parlement afdraagt. De enige oplossing is directe democratie.