De Franse machtsbundelingsdrang (
centraliseringsdrang) heb ik altijd de grootste ziekte van het Avondland gevonden. De gemeenrijkse (
republikeinse) omwenteling is slechts de uitkomst van een eeuwenlange ontwikkeling. En die omwenteling wordt tot vandaag nog verheerlijkt.
Het “
Avondlands Handvest voor strekelijke talen of talen van minderheden” heeft Frankrijk weliswaar ondertekend, maar nooit bekrachtigd. Ons Belgenland, in huidige vorm geesteskind van het Franse Hooimaandkoninkrijk (
Julimonarchie), heeft niet eens ondertekend. Niet alleen is machtsgebundelde ingesteldheid verderfelijk voor de strekelijke culturen, zij verraadt eveneens een landvestelijk (
koloniaal) inzicht. Al wat niet Parijs is, is eigenlijk even randelijk (vakterm
perifeer) als de Franse landvestigingen.