[ArjanD]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Als ik u drogeer, en ik beveel u vervolgens om moorden te begaan, of wie weet zelfs een bom te plaatsen die een massa slachtoffers maakt, ... wat dan? Levenslang zoals ieder ander moordenaar?

Als onomstotelijk kan worden aangetoond dat de bewuste drogering heeft plaatsevonden én dat het de oorzaak was van de massamoord dan zou een rechter het wellicht als ongeluk kunnen beschouwen.

Kan men echter dergelijke conclusies trekken wanneer er sprake is van een psychiatrische diagnose? En gelooft u dat omdat een psychiater dat beweert of is er ook een onderbouwing voor die opvatting?

De gedachte dat iemand het onderscheid niet kan maken tussen goed en kwaad wanneer er sprake is van de diagnose schizofrenie (of zeer ernstige psychische problemen) is voor zover ik weet nergens op gebaseerd.

Er zijn veel mensen met de meest verschrikkelijke psychische problemen die nooit iemand kwaad doen. Een recent onderzoek toonde ook aan dat de incidentie van misdrijven onder mensen met de diagnose schizofrenie amper 1,2 x zo hoog is als bij mensen zonder de diagnose, er zijn dus ook geen statistische gegevens die de opvatting ondersteunen (EOS Magazine juli/augustus 2009, p.25).

1) er is geen medisch bewijs voor een ziekte en de diagnose is omstreden
2) er is geen wetenschappelijke argumentatie of theoretische onderbouwing voor de opvatting dat mensen met de diagnose geen besef hebben van het verschil tussen goed en kwaad
3) er is geen statistisch bewijs dat mensen met de diagnose sneller een misdaad begaan

Waarom is het gunstig om mensen selectief te vervolgen op basis van een psychiatrische diagnose? Die vraag wordt steevast te genegeerd.

Het enige excuus voor de praktijk lijkt te zijn dat het humaan zou zijn voor de crimineel om hem een misdaad niet aan te rekenen vanwege wat men veronderstelt af te kunnen leiden van de psychiatrische diagnose.

Er lijkt verder geen theoretische onderbouwing of 'goede bedoeling' voor te zijn.

Stel dat Breivik ziek wordt verklaard, dan kan hij weer genezen worden verklaard. Wellicht al binnen twee jaar na de veroordeling.

Een voorbeeld van een exces: een vrouw wordt vrijgesproken van moord op haar kind omdat de psychiatrie een 'eenmalige psychose' had gediagnosticeerd. Ze hoefde geen Internering (TBS) te worden opgelegd en kreeg geen straf voor de misdaad.

http://forum.politics.be/showthread.php?t=158549

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Geneeskunde is geen exacte wetenschap...
Schizofrenie bestaat overigens jammergenoeg absoluut wel.

Er zijn heel wat wetenschappers die daar anders over denken.

Het eerste punt is dat schizofrenie voor zover wij nu weten niet bestaat. Dat is op zichzelf niet nieuw, maar we lijken het met z’n allen massaal te vergeten. Daarom brengt Van Os het ons nog eens haarscherp in herinnering. Dè ziekte schizofrenie bestaat niet.

Prof. dr. Van Os is hoogleraar sociale psychiatrie in Maastricht.

Ik kan niet beoordelen wie er gelijk heeft, maar het staat vast dat de diagnose omstreden is.

http://www.psy.nl/meer-nieuws/nieuws...ie-nergens-op/

Vindt u op basis van deze referentie nog steeds dat men uit de diagnose kan afleiden of iemand een misdaad kan worden aangerekend?

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Dat daders van ernstige feiten die op serieuze stoornissen wijzen al eerder in contact komen met de geestelijke gezondheidszorg, vind ik weinig schokkend of verbazingwekkend.

Het is toch zeker geen bewijs dat de psychiatrie effectief is? Of een argument om te bepleiten dat mensen met de diagnose sneller onder dwang moeten worden opgenomen, om een voorbeeld te noemen?

Isoleercel, platspuiten e.d. worden door velen als traumatiserend ervaren. Ik heb via mijn blog over de psychiatrie (zielenknijper.nl) e-mails ontvangen van een moeder die mij vertelde dat hun van nature goedaardige 17 jarige zoon een potentiële moordenaar was geworden door de behandeling met isoleercel, onder dwang uitkleden en platspuiten.