Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp
ook in de andere partijen bestaat (strenge) partijtucht maar hoe het hier staat, is dat de parlementsleden hun volledige identiteit moeten opgeven ter groter heil van de partij.
Toch nog net iets anders.
|
Waar staat dat ergens? Ik lees (zie OP):
Citaat:
|
Daarom zijn er een paar grondregels, legt voorzitter Peter Mertens uit. ‘We willen ermee voorkomen dat mensen helemaal opgenomen worden in de bubbel van het parlement. Een belangrijk criterium om boven aan de lijst te staan, is een goede inplanting in een wijk of op de werkvloer. Alleen zo kunnen ze voelen wat er leeft en in het parlement een andere stem laten horen. Straat-raad-straat, daar gaat het om, terugkoppelen. Onze parlementsleden zijn een tussenschakel in de strijd, niet het eindpunt.’ Ook in het congresboek wordt niet rond de pot gedraaid. ‘Onze verkozenen gaan uit van wat leeft in de wijk, op de werkvloer, in de verenigingen. (...) Hun interventies staan ten dienst van de sociale strijd, niet omgekeerd.’
|
Ze gaan dus zien of de kandidaat zich in zijn wijk nuttig maakt.
Zodra ze iemand verkozen hebben doet die in het parlement uiteraard wat hij wil en als dat niet naar de goesting van de partij is wordt hij buitengeshot, net zoals in alle andere partijen.