Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door kelt
De Oostenrijkers ,listige slangen ,sloten naargelang het hun best voorkwam,bondgenootschappen mét en tegen Napoleon,en leverden zelfs zijn tweede vrouw.Maar de militaire zwakte van Oostenrijk kwam eigenlijk al tijdens Napoleon's oorlogen aan het licht!
|
Ze waren samen met Groot-Brittannië wel een van de hardnekkigste vijanden van Frankrijk.... Ze vochten tegen de republiek en het keizerrijk van 1792 tot 1797, 1799-1800 (Suvurov, Marengo), 1805 (Austerlitz), 1809 (Essling-Aspern, Wagram), 1813-1815. De enigste coalitieoorlog die ze misten was die van 1806-1807 (Jena, Eylau, Fiedland) aangezien Oostenrijk het jaar voordien zwaar klop hadden gekregen, de Pruissen toen afzijdig waren gebleven en de Oostenrijkers dan ook weinig zin hadden om nu voor de Pruissen in het vuur te springen en de Franse troepen nog steeds nabij lagen.
Oostenrijk sloot dan ook enkel maar (tijdelijke) bondgenootschappen nadat ze weer eens de oorlog eens hadden verloren. Zo was het huwelijk van Napoleon met Marie-Louise een gevolg van de Oostenrijkse nederlaag te Wagram en de daaropvolgende vrede...
En deze oorlogen leiden tot een aanzienlijke verbetering van het Oostenrijkse leger. Zo was Napoleon vol bewondering voor de effectiviteit van de hervormingen die de aartshertog Karl had verwezenlijkt en stelde dat het leger uit 1809 kwalitatief niet meer te vergelijken was met de eerdere zwakkere Oostenrijkse legers... Wagram was dan ook niet de prachtige overwinning zoals Napoleon er in het verleden haalde...