Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door CUFI
Mooi 
Maar waarom dan 15 miljard jaar en niet oneindig in andere vormen? Zoals een herhalend patroon dat steeds complexer tot uiting komt maar steeds tot zijn/haar originele vorm keert? Ook dat is te simuleren.
Waar de wetenschap op een oerknal uitkwam, een explosie van helium en waterstof, lijkt me meer op een idee om toch maar ergens te kunnen beginnen. Er hoeft helemaal geen explosie geweest te zijn waar door chaos orde kwam om een uitdijend universum te verklaren.
Volgens mij maken ze ons wat wijs. |
‘t Ja, er zijn verschillende theorieën over het ontstaan en verloop van dit universum (en parallelle universa), maar die zijn imo gereduceerd tot wetenschappelijke benaderingen en wiskundige formules, waarbij bewustzijn niet/amper in voorkomt of hoogstens het resultaat zou zijn van ’n electro-chemische toestand in het lichaam.
Of ons heelal nu 14 miljard jaar oud is of ‘altijd’ bestaan heeft of dat van de ene bigbang naar de andere gaat, doet er eigenlijk niet zoveel toe.
Als er zelfs slechts 1 waterstofatoom zou bestaan, in al z’n onderling complexe verhoudingen van electro-magnetische aantrekking, afstoting en evenwichten, zou me dat al doen verstillen van verwondering, voor het feit dat zoiets zelfs nog maar kán bestaan, laat staan wat ik voel voor de quasi oneindige veelheid der verschijnselen.
Gezien bewustzijn an sich heel wat meer is dan de som der delen van een zgn ‘electro-chemische toestand’, volg ik eerder de mening van de Duitse onderzoeker Max Planck, die op de vraag: ‘Denkt u dat bewustzijn op basis van materie kan worden verklaard?’, als volgt antwoordde:
“Nee, ik beschouw bewustzijn als fundamenteel. Ik beschouw materie als te zijn afgeleid uit bewustzijn. We kunnen niet om bewustzijn heen. Alle dingen waarover we spreken, alle dingen waarvan we denken dat ze bestaan, vooronderstellen bewustzijn.”
In de oude Oosterse wijsheidstradities wordt bewustzijn beschouwd als ‘scheppende leegte’, vol van potentie en mogelijkheden om tot manifestatie te komen.
Die oude wijsheden verkondigen ook dat er geen begin was aan het heelal en dat het ook nooit zal eindigen, wat in de kern wordt uitgedrukt als ‘nooit geboren, nooit gestorven’.
En eigenlijk maakt het allemaal niet uit, verleden en toekomst zijn slechts herinneringen en verwachtingen die de ijlste regionen opvullen van ons bewustzijn, terwijl het vertoeft in de volste beleving van dit eeuwig moment.