Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Davidof
Onlangs heb ik een babbeltje geslagen met een installateur van zonnepanelen.
Blijkt dat de bedrijven die ze produceren:
1) Niet kunnen voldoen aan de vraag
2) De prijs op die manier hoog houden
Waarom kunnen er dan geen fabrieken voor zonnepanelen gebouwd worden door de staat?
Op die manier kunnen panelen mogelijk al op enkele jaren terugverdiend worden ipv nu op 8 jaren.
Als diezelfde staat dan al eens begon met de daken van alle bedrijven vol te leggen met die panelen in ruil voor belastingsvermindering of iets dergelijks komt de Kyoto-doelstelling al heel wat dichterbij.
|
Lijkt me geen slecht idee.
Anderzijds is de kritiek van Maddox ook wel terecht, de staat is niet altijd de meest efficiente ondernemer gebleken
.
Toch zou ik het idee niet onmiddelijk opbergen.
Ik zou het koppelen aan een ander probleem.
Dat van gerechtigheid.
Gevangenissen zitten overvol.
Vaak met mensen die op een betere manier gestraft zouden kunnen worden.
Echte criminelen moeten natuurlijk opgesloten worden, maar vaak zou het beter zijn om mensen die fouten gemaakt hebben te laten zorgen dat ze hun fouten zoveel mogelijk kunnen goedmaken.
Ze zouden hun slachtoffers of de familie van hun slachtoffers beter moeten vergoeden (boetes betalen aan). Vaak zijn ze onvermogend en blijven de slachtoffers in de kou staan.
Als men hiervoor in aanmerking komende gevangenen de keuze laat zouden er vermoed ik heel wat op in gaan.
Overdag zouden deze mensen dingen kunnen produceren die tot algemeen nut van de maatschappij zouden kunnen zijn.
Er hoeft niet eens een hoge efficiency gehaald worden daar het loon hier beperkt kan zijn (deel van de straf). Van het loon gaan kosten voor voedsel, kledij en transport af (in tegenstelling met echte gevangenen mogen deze mensen na hun uren een relatieve vrijheid (elektronisch toezicht) genieten).
Van het loon gaat ook een groot deel naar slachtofferhulp.
Een klein deel kan door de gevangene/werknemer behouden blijven.
Voordelen:
-Slachtoffers krijgen hulp, en weten dat de dader moet betalen voor zijn fouten.
-In plaats van een kost voor de maatschappij, wordt de gevangene een meewerkend lid voor de maatschappij.
-Uurloon kan beperkt worden (deel van de straf) zodat de producten ondanks de mindere efficiente manier van produceren toch concurentieel kunnen aangeboden worden.