Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Paulus
Dat laatste zou mij zeer verwonderen. Er was helemaal niks aantrekkelijks aan om tot het christendom te behoren, laat staan het bestaan ervan te willen rechtvaardigen. En dit gedurende de eerste driehonderd jaar. Christenen werden heel heel streng vervolgd. Dat vertellen ons de niet-christelijke bronnen uit de geschiedenis.Mij lijkt het logischer om aan te nemen dat Christus weldegelijk bestaan had, daar tal van ooggetuigen van bestonden en dat men vanuit het leven en werk van die Christus, een goddelijkheid concludeerde.
Maar niet omgekeerd, zoals ik van u meen te lezen. Waarom zou men? Niemand had er voordeel bij om het christendom in stand te houden. Christenen waren immers ten dode opgeschreven.
En driehonderd jaar lang dan nog?!
Ter vergelijking: wie zou nu jood willen worden onder Hitler?
Het zou me toch wel sterk verwonderen dat mensen hun leven, in ruil voor een vreselijke publieke folterdood opgaven én dat van hun famillie, om toch maar enkele leugens vol te houden. Waarom zouden ze dat toch doen? Ik zie geen enkel aanvaardbaar motief daarvoor.
Paulus.
|
Fundamentalistische gelovigen stellen hun leven én dood in het teken van hun god...zo waren er ook egyptenaren die Ra aanbaden en hun geloof tot in de dood verdedigden..niemand spreekt nu van Ra omdat hij ooit duizenden trouwe gelovigen had..maw dat iemand wil sterven voor een overtuiging betekend nog niet dat zijn overtuiging de ware is..