[schietboog]

De core-business van O-VLD was lang de zelfstandige ondernemer, de vrije beroepen, de kaderleden.
Over de jaren heen werd het rechts-liberalisme binnen de partij hoe langer hoe meer vervangen door een verschuiving naar links (zoals zo mooi te zien is in Gent).

Die ondernemer voelde zich wat in de kou staan en gaf in 2010 zijn stem grotendeels aan N-VA. In 2014 deed hij dat weer, wat trouwens door verschillende peilingen werd bevestigd.
Gelukkig had O-VLD deze keer een troef in handen, nl. Maggie De Block. De hype die rond haar hing (al of niet terecht, daar spreek ik me niet over uit) sprak Jan Modaal wel aan. Een sympathieke, wat Bourgondische vrouw die ook nog eens illegalen het land uit kreeg, daar moest je wel voor stemmen. Op die manier heeft De Block de O-VLD voor een electorale oplawaai kunnen behoeden.

Er stelt zich echter een probleem : de Maggie kiezers zijn niet noodzakelijk plots liberalen geworden. Een deel van hen zijn waarschijnlijk ook diegenen die vroeger BV's het parlement in stemden. Binnen 5 jaar zal de Maggie-hype waarschijnlijk over zijn, zeker indien ze zich, zoals ze graag wil, met gezondheidszorg zal bezig houden. Een belangrijke materie, maar voor Jan Modaal een stuk minder sexy dan Asiel & Migratie.
Veel van haar kiezers zullen waarschijnlijk uitzwermen naar andere partijen, op zoek naar de volgende hype.
De ondernemers, zelfstandigen, enz... zullen ook niet snel geneigd zijn om terug te keren naar O-VLD indien deze zich terug engageert in een herhaling van de huidige coalitie. Di Rupo I droeg al de stempel van een belastingsregering en een herhaling hiervan zou bij die kiezers erg slecht vallen omdat zij weinig verwachten van economische & fiscale hervormingen met de socialisten in de regering.

Dus, als O-VLD in 2019 niet onder de 10% wil zakken, denkt ze beter eens goed na voor ze in de klassieke tripartite stapt.