[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik zou zelfs zeggen, mochten de indianen het OP TIJD geweten hebben, dan zouden zij ideaal gezien alles in het werk gesteld moeten hebben om technologisch-militaire voorsprong te nemen, en eventueel, tijdens de middeleeuwen, als zij toen militair-technisch superieur zouden geweest zijn, een exterminatie-excursie naar Europa te maken, om hun toekomstige Nemesis in de kiem te smoren.

Maar het ironische is dat wij militair-technisch superieur geworden zijn door onze eigen oorlogen te voeren. Het is omdat wij zelf op elkaars smoel klopten, dat wij superieur geworden zijn, en de indianen tegenover ons geen kans meer maakten. Ok, daar moeten we aan toevoegen dat wij de wetenschappelijke methode hebben uitgevonden, die ons pas echt superieur gemaakt heeft.



Ik denk dat oorlogen onvermijdelijk zijn, tenzij we gaan voor totale onderwerping aan collectivisme, wat niks anders is dan het einde van het individu "mens" om een nieuwe machine te maken, het collectief.

Immers, Malthus.



Het is niet alleen menselijk. Het is de essentie van het leven.



Ik denk dat dat een verkeerd spoor is: leven is een gevecht. Eco-systemen zijn slagvelden. Het is een gevecht op leven en dood voor resources en strategieen tussen verschillende strategieen. De kerngedachte van leven is BETER overleven dan ander leven. Dus ander leven MINDER GOED doen overleven dan jijzelf. Behalve daar waar je ander leven zijn strategie kan pikken: domestikatie.



Je hebt 100% gelijk en dan besef je dat het een dwaas idee is. Gans de geschiedenis van het leven is er een van uitroeien van losers. Anders zijn er geen winnaars. Er is niet de minste reden dat dat nu magisch zou stoppen bij ons. In tegendeel. Leven is een ticketje dat U toegang geeft tot het slagveld. Meer niet.



Elk "sleet" dat je brengt op "eigen eerst" maakt uw kansen op beter overleven ten aanzien van anderen wat kleiner, en maakt tevens het overbrengen van dat "sleet" naar de toekomst kleiner.

Maw, zij die dat ten volle in zich dragen gaan er eerst aan.



Malthusiaans: er is ALTIJD systemische schaarste. Want als er overvloed is, is er geen enkele reden om die niet aan te wenden voor EIGEN uitbreiding, ten opzichte van uitbreiding van ANDEREN. Er is geen enkele reden om anderen te laten profiteren van die overvloed, en daardoor die anderen beter laten te overleven dan gijzelf. Al was het maar dat die anderen dan puur door hun aantallen U zullen overrompelen en puur door hun aantallen, uw woorden en daden zullen verdrukken ten aanzien van hun eigen woorden en daden.

Maw, elke marge die er is, wordt in principe opgepeuzeld door de slimste.

Geboren worden, een toegangsticket tot de arena, 't is te zeggen, de plaats waar de strijd geleverd wordt, niet bij de toeschouwers (geen slechte metafoor).
Al zijn er natuurlijk tss de strijders ook wel wat verschillen.
Als je het vergelijkt met de rest van de natuur, zelfs behoorlijk grote.

Zo is het in de natuur, en zo is het ook bij de mens die nog steeds 1 been in de natuur staat.

Zo is het altijd geweest.

Tot daar gaan we grotendeels akkoord denk ik.

Aan dat laatste koppel jij de gedachte dat het dan ook tot in de eeuwigheid zo zal blijven.


We richten nu onze blik richting toekomst.

Per definitie onbekend terrein.

Ik erken dat jouw visie dus best de juiste kan zijn.

Maar het lijkt me nog steeds de moeite om te proberen deze cyclus waarin we gevangen zitten te doorbreken.

Zoals we nu leven lijkt het wat op de krabbenmand waar ieder probeert zo ver mogelijk van de bodem weg te raken.
Sommigen slagen daar veel beter in dan anderen.
Ze kunnen dan even in de illusie verkeren dat ze het gemaakt hebben.
Misschien net voor het ogenblik waarop ze onverwacht toch weer naar beneden getrokken worden (het leven een strijd, je weet wel …).

Men kan het zich nauwelijks voorstellen dat de krabben ooit een andere houding (strategie)zouden kunnen aannemen.
Ipv mekaar naar de bodem te trekken zouden ze hun spierkracht kunnen gebruiken om mekaar om beurt hoger te hijsen tot ze allemaal uit de krabbenmand verlost zijn en terug de vrijheid (mss het ware doel) kunnen proeven.
Misschien is dat de test die we moeten zien door te komen om dat volgende niveau te bereiken.

Ik weet (je hebt dus gelijk) het gaat in tegen alles wat achter ons ligt.
Ons verleden is een ernstige hindernis om die stap te kunnen zetten.

Maar ik hoop en blijf hopen dat het niet onmogelijk zal zijn.
Dat we bewust stappen in de goede richting leren zetten.
Het bewust worden van de krabbenmand en van wat er buiten ligt kan een eerste stap in die richting zijn.