Het Barclaysschandaal in het VK toont nogmaals het gebrek aan ethische waarden aan in hoge financiële kringen. The Guardian gaat echter nog een paar stappen verder: schrijver en columnist Will Hutton vergelijkt alle investeringsbanken met georganiseerde misdaad. Het Barclaysschandaal legt wederom een sector bloot waarin weinig getalenteerde mensen zonder enig moreel kompas zeer snel schatrijk kunnen worden...
Barclays kreeg een boete opgelegd van 290 miljoen Britse pond (ongeveer 365 miljoen euro) omdat de bank toegaf de rentevoeten op de interbancaire markt te hebben gemanipuleerd. Er wordt verwacht dat ook andere banken snel gelijkaardige toegevingen zullen doen.
De Londense interbancaire rente (Libor) is enorm belangrijk voor leningen en financiële contracten wereldwijd en wordt elke dag om elf uur bepaald door het gemiddelde te berekenen van de rentevoeten die grote banken betalen aan de British Banker’s Association.
Banken investeren voornamelijk in financiële derivaten, eerder dan in goederen of leningen. Deze derivaten hangen af van de interbancaire rente en zijn bedoeld om het risico op onverwachte renteschommelingen te dekken in een wereld van flexibele wisselkoersen en vrij verkeer van kapitaalgoederen.
Tegenwoordig wordt er voor ongeveer 448.000 miljard euro aan financiële derivaten verhandeld door investeringsbanken. Volgens Hutton is de hele praktijk echter een manier voor die banken om zich door manipulatie en bedrog te blijven verrijken terwijl de gewone burger zijn kansen moet nemen op de markt.
Grote banken hebben gigantische hoeveelheden aan reserves die de facto gegarandeerd worden door de staat (en dus eigenlijk door de belastingbetaler). Ze manipuleren vervolgens de rente waarop derivaten gebaseerd zijn en verhandelen ze op door henzelf beheerde markten waardoor de executives slapend rijk worden zonder ook maar iets van waarde toe te voegen voor de maatschappij.
Hutton wijst boos op de structuren die dergelijk ‘rotgedrag’ hebben aangemoedigd en beschuldigt de ‘valse goden van de vrije markt en financiële diensten’. Hij eist een totale hervorming van de sector om het vertrouwen te herstellen en een strikte scheiding tussen de investerings- en commerciële activiteiten van banken.
Daarnaast mag Libor ook niet langer bepaald worden door de British Bankers’ Association, maar door een overheidsinstantie, schrijft Hutton. Alle derivaten moeten door financiële zekerheden worden gedekt en de macht van aandeelhouders op bankmanagement moet worden beperkt.
Hutton stelt nog bijkomende maatregelen voor de banksector voor, maar wijst ook op het belang van effectieve bestraffing. “Er moeten arresten, rechtszaken en celstraffen komen,” schrijft hij.
De financiële sector is duidelijk ziek, en dit is slechts het meest recente (en zeker niet het laatste) voorbeeld in een lange reeks van schandalen die de problematiek op de voorgrond brengen. De vraag is echter of de oplossing ligt in het verstevigen van de politieke grip op de sector, zoals Hutton voorstaat, of net in het afbouwen van de collusie tussen staat en bank.
Bron:
politics.be