[Johan Daelemans]

Terug naar de laatste ontvangen conclusies.
Tot pagina 8 gaat het over het dossier dat door de fiscus in de periode 2008 tot 2011 is samengesteld. Een dossier dat bewijst (sic ?!)
dat de overname niet heeft plaatsgevonden, een dossier dat bewijst (sic ?!) dat het vaststaat wie de zaakvoerder is en een dossier dat bewijst (sic ?!)
van wie de rekening courant is. Deze 'bewijzen' zijn voldoende voor de rechter in eerste aanleg om de fiscus van Namen gelijk te geven.
Nu vandaag is gebleken dat in dat dossier enkel door fiscus gecreëerde documenten zitten en doelbewuste éénzijdige en gekleurde
conclusies lijkt het me niet meer de moeite om hier nog verder tijd aan te verspillen.

Pagina 8 wordt dan ook afgesloten met het volgende vraag van de fiscus naar de rechter toe…
Gezien de subsidiaire belasting door de fiscus in 2019 aan de beroepsrechter ter goedkeuring is voorgelegd is het ook die rechter
die deze subsidiaire belasting (230.000€) dient te vernietigen.

De fiscus vraag nu de vernietiging van de door hen verzonnen extra belasting en enkel de inkomsten van mevrouw Muyldermans voor
het aanslagjaar 2007 te weerhouden.
Na 12 jaar gaat men terug naar de oorspronkelijke afrekening van 2008 wat een teruggave inhield.
Dus teveel betaalde belastingen waarop we recht hadden i.p.v. de integrale verkoopsom van onze gezinswoning in hun zakken te steken.

Pagina 9,10 en 11 gaan over onze tegeneis om de fiscus te dwingen de aangerichte schade te vergoeden en de maximale
rechtplegingsvergoeding uit te betalen. Ik kom hier de volgende dagen op terug.
Goed om weten is wel dat onze wetgever hier een maximum bedrag heeft opgeplakt, namelijk 12.000€ per procedure. Ik wil even
meegeven dat 24.000€ maar een beperkt deel is van wat we in die jaar hebben moeten bij elkaar harken om niet door onze fiscus geruïneerd te worden.