http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/op...inie/1.2260499
Hypocrisie
Over de echt belangrijke koerswendingen van een partij wordt zelden op een congres beslist. Begin vorig jaar mochten de N-VA-leden drie dagen lang discussiëren over een blauwdruk voor confederalisme. Maar de partijtop wist op dat moment al zeer goed dat, behoudens een electoraal mirakel, dit plan voor minstens vijf jaar in de schuif zou verdwijnen. Eerlijkheidshalve hadden ze aan de congresdeelnemers moeten vragen: “Bent u het ermee eens dat dit confederalisme geen prioriteit wordt in de campagne en bij de regeringsvorming?”. Maar zo werkt het natuurlijk niet. Alhoewel, als de partij dat goed had geënsceneerd en er een ‘vertrouwensstemming’ van had gemaakt, dan hadden de N-VA-leden hun eigen congresresoluties waarschijnlijk met veel enthousiasme naar de prullenmand verwezen.
Als een partij dat pseudo-democratische theater nu eens gewoon achterwege zou laten. Als een partij nu eens gewoon zou zeggen: “Nee, wij hebben geen interne partijdemocratie. Het partijbestuur beslist. Punt. En als u het daar niet mee eens bent, ga dan op een ander.” Ik ben er zeker van dat de kiezers zoveel eerlijkheid enorm op prijs zouden stellen.
Ik ben het niet altijd eens met Bart Maddens maar hij heeft een punt. Particratie hoeft niet noodzakelijkerwijs een probleem te zijn. De "afgekookte kikkers" ( dixit Bart Maddens) zullen ooit sterven ofwel ooit tot dit besef komen.
Het idee van interne partijdemocratie dat Guy Verhofstadt heeft ingevoerd is louter schone schijn en niet werkbaar voor een establishmentspartij. Als de politiek deze schijn achterwege laat betekent dit niet het einde.