De openingspost van dit oude topic is nieuw voor mij daar ik zelf nogal nieuw ben (nou ja) op deze site. Maar ik vind hem gedeeltelijk erg to the point.
Ik voel me echter noch Waal, Vlaming of Belgicist.
Nochtans opgegroeid en geleefd in de nederlandstalige "rand"-> van Vilvoorde via Zaventem en in Meise tot mijn definitieve verhuis naar Azie.
In het eerste deel van uw openingspost kan ik mij terugvinden zonder probleem.
Het deel dat ik niet plakte omvat zowat hetgeen dat mij in dat landje altijd al tegen stak als populistisch 'lokaal gelul', verenigd onder de noemer "petit Pays, petit Esprit', een definitie van de inhoudelijke waarde van elke politieker.
Verwacht geen excuus dus om ten andere ook dit melig gedoe weg te knippen: "Belgie, ons zoete vaderland..."
Toch: respect voor uw post Supe®Staaf. Cheers.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf
Vaak hoor je vanuit flamingantische hoek poneren, dat Belgicisten gebrek aan argumenten hebben, enkel emotionele rimram aanhalen, of zuiver teren op koekedoosromantiek.
In zekere zin is daar iets voor te zeggen.
Niet dat flaminganten zoveel argumenten aanbrengen ten gunste van hun zelfstandig republiekske Vlaanderen.
Soms lijkt het er echt wel even op dat ze duizend-en-één reden bovenhalen.
Even zo vaak blijkt het enkel om een uittentreure vermomd geldzakargument te zijn, dat enkel opgeld maakt in de visie van benepen, onsolidaire 'kruideniers', vrekken en cententellers.
Wat is nu de verklaring voor de schijnbare argumentatieve armoede der Belgicisten?
Heel simpel.
Ons Belgische 'ideaal' staat een pak dichter bij de realiteit van alledag.
België is immers reeds meer dan 170 jaar een bestaand feit. Met zijn goede en minder fraaie kanten.
De minder fraaie aspecten van het bestaande Belgische gegeven kan een kwaadaardige flamingant ogenschijnlijk makkelijk misbruiken om ze als argument in zijn voordeel te draaien.
Een totaal zinledige bezigheid echter.
De fictie van een zelfstandig Vlaanderen, kan je als verweer hiertegen enkel in je glazen bol betichten van kuiperijen, drijverijen nepotisme en malafide ondemocratisch bestuur.
Diezelfde fictie of toogpraat (sic by Lionel) 'zelfstandig Vlaanderen', kan je als flamingant eveneens ongestraft alle goeds toedichten: in de toekomende tijd (in dit geval hopelijk een irrealis) is alles mogelijk, hoeft niks bewezen te worden.
België is een realiteit, een bestaande toestand. Die hoeft niet bereikt of verdedigd te worden via oeverloos gepalaver en geargumenteer: België is er gewoon!
|