Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Dimitri
Veel Zeeuwen willen hun taal ook als minderheid erkend zien, maar volgens taalkundigen lijkt het Zeeuws teveel op het Nederlands en is het niet zelfstandig ontwikkeld, waardoor niet aan de voorwaarden voor erkenning zou zijn voldaan.
|
Correctie: het provinciebestuur zou het Zeeuws graag als regionale taal erkend willen zien. Of de Zeeuwen dat nu zelf willen is echter nog maar de vraag. Trouwens, wat moeten we nu moet uitdrukkingen als "hun taal"? Welke taal? Het Zeeuws van Tholen? Of dat van Walcheren? Of het sterk afwijkende dialect van Sluis dat veel dichter aanleunt bij het West-Vlaams dan het Zeeuws? Of dat van Axel dat gewoonweg niets van doen heeft met het Zeeuws en zuiver Oost-Vlaams is?
Er zijn geen taalkundige redenen volgens mij om een bepaald dialect tot "taal" uit te roepen en aan andere die term te weigeren. Een Amerikaans taalkundige verwoordde het volgens mij heel correct: "Een taal is een dialect met een leger." Ieder dialect in een taalfamilie kan tot taal opgepromoveerd worden. Kijk nu naar het Luxemburgs. Tot ver in de 19e eeuw werd het "Luxemburgs" (eigenlijk moselfränkisch) door iedereen - de Luxemburgers incluis - als een Duits dialect beschouwd. In het Luxemburgse Groothertogdom was de cultuur- en overheidstaal tot aan WO I dan ook het Duits. Pas na WO II - als tegenreactie op de Duitse pogingen Luxemburgers in te lijven bij het Grootgermaanse Rijk - wordt de noodzaak aangevoeld het plaatselijk dialect tot cultuurtaal op te krikken. In de praktijk gaat dat nog steeds moeilijk: Duits blijft de overheersende taal in de gedrukte pers naast ook, maar minder, het Frans. Luxemburgs blijft zoals van oudsher een gesproken taals (sedert de officialisering ook gebruikt op radio en tv). In Trier wordt ook moselfränkisch gesproken, maar daar zal je echt niemand ervan kunnen overtuigen dat ze een streektaal spreken. Men zal daarvoor schamper te schouders ophalen. Voor hen is hun taal een Duits dialect.
Afstand of nabijheid ten opzichte van een bepaalde cultuurtaal is m.i. nooit een element in de discussie en kan dat ook nooit zijn. Indien men Zeeuws niet zou erkennen op basis van dat argument dan moet men logisch zijn en ook het bestaan van een zelfstandige Noorse stadstaal ontkennen. Bokmal Noors lijkt als twee druppels water op Deens. Bokmal is dan ook een soort Deens met een hoop plaatselijke Noorse woorden (die dan toch nog sterk lijken op de Deense) en uitdrukkingen. Servisch en Kroatisch staan zo dicht bij elkaar dat ze in het Joegoeslavisch tijdperk als een en dezelfde taal werden beschouwd. Hetzelfde kan gezegd worden van het Scots (opgelet: ik heb niet het niet over het Scots Gaelic) en het Engels.
