Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Doomy
Als ik je redenering doortrek bestaat het Engels ook niet omdat de versies die men in Engeland, Schotland, Texas, Californië, Australië en Nieuw-Zeeland spreekt ook lokale verschillen vertoont. Vaak verstaan de sprekers van de verschillende Engelse varianten elkaar niet. Idem voor het Spaans, het Duits en het Frans. Dit is dus een non-argument waarmee men het bestaan van elke taal kan ontkennen. Met hetzelfde argument ontkenden de Franstalige belgicistische bourgoisie en intellektuele elite indertijd ook dat er in het noorden van België andere talen dan het Frans werden gesproken.
|
Doelbewust tracht u de discussie te verschuiven.
Er bestaat nu eenmaal een Engelse standaardtaal. Er bestaat nu eenmaal zoiets als "standard American English" dat grote gelijkenissen vertoont met de Britse standaardtaal (wel met een Amerikaans accent, maar nog steeds zeer goed verstaanbaar voor de doorsnee Brit).
Daarnaast bestaan er regionale verschillen in het dagdagelijks spraakgebruik. Dat is niet anders voor de andere talen: naast de standaardtaal bestaat er in de werkelijkheid een ruim spectrum van verschillen naargelang plaats, leeftijd van de sprekers en taalregisters. En hierin is het juist dat er soms wel eens communicatieproblemen kunnen ontstaan. Maar dat is niet op het vlak van de standaardtaal, maar op het vlak van de regionale taaluitingen.
Het West-Vlaams heeft echter geen standaardvorm: men zou het dus nog moeten uitvinden.
Het argument van de Franstalige burgerij bestond hierin niet. U vergist zich schromelijk. Het is immers zo dat de Franstalige toplaag van die tijd beweerde dat er geen Nederlandse standaardtaal bestond: er waren slechts dialecten. Welnu, dat was helemaal niet juist. Er bestond al lange tijd een overkoepelende standaardtaal die de Nederlandse dialecten overkoepelde. In Vlaanderen was die standaardtaal - met hier en daar enkele verschillen - gebruikelijk voor de Franse inval. Ook na de totstandkoming van de Belgische staat haastten de Vlaamse letterkundigen de eenheid van de Nederlandse taal in Vlaanderen en Nederland te erkennen (eerste Vlaams-Nederlands congres in 1844).
Mijn argument is slechts de beschrijving van de realiteit: er bestaat nu eenmaal geen West-Vlaamse standaardtaal. Er bestaan West-Vlaamse dialecten die sterk van elkaar verschillen. Daar waar de Franstalige burgerij beweerde dat er geen algemeen Nederlands bestond (men vergat natuurlijk dat er in het Noorden wel zo'n taal gebruikt werd) en men bijgevolg het Frans moest opleggen, is mijn argument te plaatsen op een ander niveau.
En beantwoord nu eens in alle eerlijkheid de volgende vraag: bestaat er een standaard West-Vlaams?