Inderdaad: je zou je zelf helemaal gek kunnen draaien op de filosofie en het raadsel van het leven.
Dit omdat alles opgebouwd is uit tegenstrijdigheid.
De filosoof
Heraclitus heeft dat voor het eerst goed begrepen.
Wiki: De leer van de eenheid
Nog belangrijker dan de leer van de verandering was voor hem echter de leer van de eenheid der tegendelen. Tegenovergestelde spanningen zijn toch op elkaar afgestemd. Zo heb je zonder dag geen nacht. Een pad omhoog is ook hetzelfde pad als het pad omlaag. Als er geen tegenspraak was, had je volgens Heraclitus geen werkelijkheid.
Wellicht was Heraclitus daarom een voorstander van oorlog, omdat in de strijd tegendelen samenwerken om een beweging te scheppen die harmonie is. "Du choc des opinions jaillit la lumière", zeggen de Fransen. Uit de botsing der meningen ontspringt de waarheid. Dit is om te zetten naar "twist en tegenspraak zijn onvermijdelijk".
Dit idee van Heraclitus kan worden gezien als een vroege voorloper van de "struggle for life" van Darwin; en aan de leer van Hegel: these en antithese brengen samen de synthese voort. Heraclitus gaat hierin wel erg ver, getuige zijn uitspraak: "Goed en kwaad zijn één."
Ook hier zien we weer het Griekse gevoel voor een kosmische rechtvaardigheid: de strijd van de tegendelen zal nooit uitlopen op de volledige overwinning van één ervan.