Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door maddox
Het vergt wat meer onderhoud, maar houtbouw kan zeer lang meegaan. Dat wordt bewezen door de vele eeuwenoude houten gebouwen over de hele wereld.
|
Het ging me over dat "zuiver".
Hout zonder stoffen die het beschermen tegen waterindringing en insecten en dergelijke, dat rot, en de constructieve eigenschappen verslechteren niet in één keer van alles naar niks op een moment van floep balk hout naar hoopje poeder.
Het duurzaam maken van hout vereist "onzuiver" maken dus vroeg ik wat je bedoelt met "zuiver".
En "wat meer onderhoud", dat "wat" is de moeite, anders was niemand begonnen met baksteen en beton ed.
Hier zijn ook enkele oude kleine houten constructies, maar 1 is nog in bruikbare staat, omdat het gemaakt werd uit oude wagonplanken. Sterk onzuiver. / verontreinigd hout dus.
https://www.miwa.be/nl/sorteerwijzer/houtafval/
"gevaarlijk behandeld hout: gecreosoteerd hout bv. spoorwegdwarsliggers, met gevaarlijke stoffen gedrenkt tuinhout"
Dat is zo een beetje het generale probleem, de tegenstelling tussen de duurzaamheid op vlak van product blijft meegaan versus de duurzaamheid op vlak van stoffen waaruit product is gemaakt biologisch afbreekbaar;
Het ene is namelijk tegenstrijdig met het andere.
Je maakt je product duurzaam door te maken dat het niet aangetast wordt door de omgeving. Maar om het te doen verdwijnen (op te lossen, af te breken) in de omgeving, moet dat net wèl kunnen.
Het eerste verkleint de afvalberg door langer meegaan, maar gemakkelijk afbreekbare stoffen vergroten de afvalberg net door minder lang meegaan.
Kijk maar naar het polyurethaan debacle, een stof die natuurlijk afbreekbaar was. Ja lol, zo goed dat het nieuw gekochte in de kast al verpulverde, en nog steeds spijts ze terug additieven tegen hydrolyse toevoegden. De bedrijfsschoenenverkopers geven nu advies om schoenen regelmatig te vervangen als oplossing voor het probleem.
Net zo de waterdichtmakende flexothane in bedrijfskleding op uv vlak. De aantasting zorgt voor scheurtjes waarlangs water binnenloopt. Als oplossing verkopen ze reparatiestickerkes. Maar de scheurtjes zijn fijn en talloos, en 25 stickerkes = kost nieuw vest of broek. Het is lachwekkend. Ik heb voor en onder het stuur van men velo een rugzakske hangen, en tegen de regen heb ik er zo een flexothane regenvest geplooid tot vier lagen over gehangen. De buitenste zit vol scheurkes en is zo lek als een zeef, maar de eerste binnenzijde eronder schermt het uv licht wat af van de volgende flexothane laag. Maar als vest voor persoon, niks waard dus. Nochtans niet goedkoop in de bedrijfskledingwinkel, rap tegen de 100 euro. Je komt dan hele stocks tegen op rommelmarkten, allemaal brandnieuwe vesten in hun transparante verpakking, vol van die haarscheurkes, die ze aan geen kat meer verkocht krijgen zelfs niet aan 5 euro. Aan 1 euro nog wel, zoals ik, voor de zonet beschreven toepassing.