[Johnny Blaze]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Een oeratoom dat per toeval explodeerde? Ik ben geen oerknalexpert, maar een atoom was het niet, eerder een soort singulariteit of een botsing van meerdere eerdere universa, of wat er dan ook allemaal op verzonnen is. Feit is dat ons universum expandeerd, en er zijn redelijk goede ideeen over de geschiedenis van dat universum tot aan kort na de oerknal, of in ieder geval het tijdstip dat volgens veel theorieen iets zit wat je als zodanig zou kunnen omschrijven. Vooral de eerste paar seconden zijn een behoorlijk misterie waar we ook niet zo gek veel informatie over hebben, vreemde theorieen als de inflatietheorie zijn al in het leven geroepen om te verklaren hoe die "knal" tot het universum zoals het er daarna uit zag en zich ontwikkelde kon leiden. Wat ondertussen onwaarschijnlijk is gebleken is dat een universum enkel bestaat uit materie die uiteindelijk allemaal door de zwaartekracht in elkaar stort en daarna door het bereiken van een soort kritische massa door een misterieuze superkracht uit elkaar knalt. Maar dat er een soort gebeurtenis geweest moet zijn die kennelijk tot het uitdijen van het universum heeft geleid, daar is toch best wel wat bewijs voor, maar of er daarvoor nou een soort singulariteit/statisch bolletje was, of de expansie een direct gevolg was van een of ander mutidimensionale gebeurtenis, nee, inderdaad, dat weten we niet, en misschien bestond het universum inderdaad al voor die tijd, maar niet zoals wij haar kennen.

Het is eerder een interpretatie van de waarnemingen die suggereert dat ons universum expandeert.

Quasars zouden wel eens een heel andere betekenis kunnen geven aan redshift, onze enige manier om "afstand" te bepalen.

The distribution on the sky of clusters of galaxies shows significant association with relatively nearby, large, active galaxies. The pattern is that of clusters paired equidistant across a central galaxy with the apparent magnitudes and redshifts of their constituent galaxies being closely matched. The clusters and the galaxies in them tend to be strong X-ray and radio emitters and their redshifts occur at preferred redshift values. The central, low redshift galaxies often show evidence of ejection in the direction of these higher redshift clusters and the clusters often show elongation along these lines. In most of these respects the clusters resemble quasars which have been increasingly shown for the last 34 years to be similarly associated with active parent galaxies. It is argued here that, empirically, the quasars are ejected from active galaxies. They evolve to lower redshift with time, fragmenting at the end of their development into clusters of low luminosity galaxies. The cluster galaxies can be at the same distance as their lower redshift parents because they still retain a component of their earlier, quasar intrinsic redshift.

http://www.haltonarp.com/articles/or...alaxy_clusters