Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Guinevere
Daarom: can't live with them, can't live without them.
Niet poco om te zeggen, maar soms heb je dat gevoel bij je partner. Zeker iedereen in een serieuze relatie (met kinderen) krijgt met dat gevoel te maken. Niet enkel mannen maar ook vrouwen. Zo van 'ok, dit is het' en bij mij ook 'zo, dit is dus diegene die God voor mij de beste partner vind'. Want geen mens is perfect, ook je man niet. En geloof me, romantische films komen niet eens in de buurt...  eenmaal de verliefdheid over is, en dat gebeurt heel snel, zijn het de alledaagse saaie dingen die jullie verbinden. Je weet wel, het samenwonen als 'unit' op zich.
Pas op, desondanks zie ik mijn man ook zeer graag en zou hem voor geen geld ter wereld verruilen.
En wat betreft vreemdgaan, liever niet. Maar als ik het te weten kom, moet hij wel een keuze maken tussen mij (zijn gezin) en de andere. Want zoiets moet je natuurlijk niet laten begaan. |
In het leven is het inderdaad keuzes maken. Verliefdheid is gewoon een tijdelijk gevoel van aantrekking en gaat veel sneller over dan de meeste denken, daarna is het liefde, maar ook die verdwijnd na een tijd en word het samen leven uit vriendschap en gewone.
En zolang er geen dagelijkse ruzies en wekelijks geweld aan te pas komt, zal het op een ander niet beter zijn.
Vreemdgaan is iets heel anders en in sommige gevallen kan je daarover praten en het ook vergeven.