[ViveLaBelgique]

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/05...an-cumuleren-/

Bart De Wever geeft vervolgens één concreet voorbeeld voor de invloed van de gemeenteraadsverkiezingen op het regeringswerk. "Op het moment dat een vicepremier zijn tenten opslaat in uw stad", zo vertelt hij, "om u daar dan concurrentie aan te doen, en als coalitiepartner te zeggen: "Ik wil een andere coalitie in de stad"; dat is niet van aard om te zeggen: het vertrouwen groeit aan de bomen."

De N-VA-voorzitter roept daarmee het beeld op van CD&V-vicepremier Kris Peeters als dwarsligger in de regering en dus ook in alle aspecten van het politieke bedrijf. Al heeft De Wever natuurlijk wel een punt: een regeringslid dat voluit campagne voert voor de gemeenteraadsverkiezingen (en de zaak Aron Berger heeft aangetoond hoe zwaar Kris Peeters inzet op de lokale verkiezingen en dat zelfs zijn Brusselse kabinetsmedewerkers volop aan die Antwerpse campagne werken), kan niet anders dan op twee velden tegelijk schaken. De kans dat hij daarbij het regeringswerk in het gedrang brengt, is niet denkbeeldig.

Maar Bart De Wever had evengoed het voorbeeld kunnen geven van staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) die in Brussel campagne komt voeren (en zelf ook nog burgemeester van Lubbeek wil blijven); of van Maggie De Block (Open VLD) die burgemeester in Merchtem wil worden, of van Alexander De Croo (Open VLD), Jan Jambon (N-VA) en Pieter De Crem (CD&V) die burgemeester willen blijven. De gemeenteraads?*verkiezingen houden veel regeringsleden in min of meerdere mate bezig, en dat is het gevolg van dat politieke gebruik in dit land, het cumuleren.

Politici in dit land zijn toch zo graag op verschillende niveaus tegelijk bezig.
Het merkwaardige is dat politici die het cumuleren verdedigen (dat is het standpunt van de N-VA) ons nu wijzen op de politieke gevolgen van dat cumuleren (namelijk dat ook regeringsleden bezig zijn met de gemeente?*raads?*verkiezingen), en die gevolgen van het cumuleren zelfs als dé oorzaak beschouwen van het mislukken van één van de doelstellingen van het regeerakkoord: het begrotingsevenwicht in 2018.

Zoals Katastroof reeds lang verwoordt in hun maatschappijkritisch liedje "Heel de wereld stinkt";

warekt gelak ne zot, betaalt oe eige rot
mor die rijke stinkers blijve lakker buite schot
d'r weurd gekumuleerd, gepoterd met plezier
de kleine man doet dapper mee, mor dan oep zijn manier