Laat ons duidelijk zijn : ook bij de NMBS en Infrabel werken niet louter "rode rakkers" -
onze spoorwegen werken dank zij het toegewijde personeel, dat in soms moeilijke omstandigheden haar taak moet vervullen op een voorbeeldige wijze.
Wat we niet te weten komen is waarom de herstructureringen het syteem van diverse
vennootschappen (waarvan vadertje staat telkens de voornaamste aandeelhouder is)
- men wil nu blijkbaar van 3 vennootschappen naar 2 gaan (ik dacht dat vrachtvervoer en stationsbouw- en beheer ook aparte vennootschappen zijn)...
De preceise aard van de vakbondsbezwaren schijnen en groot geheim te zijn, evenals de preciese voordelen die de regering uit zulke restructurering wil halen.
In plaats van de reizigers uit te schelden zou de vakbond beter een juiste voorlichting geven over de stand van de onderhandelingen ipv deze af te breken en het stakingswapen boven te halen. De verwarring wordt eigenlijk nog vergroot door het feit dat de vakbonden zelf in de raden van bestuur, beheerders en commisarissen vertegenwoordigd zijn - wat het stakingswapen een zekere mate van surrealisme geeft.
Op het eerste gezicht brengt de staking de arbeiders en de bedienden van de spoorwegen geen enkele eurocent op en schept ook geen enkele arbeidsplaats...
__________________
Tempo toleras
sed vero aperas
|