Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Matthias
De SAP deed jaren geleden ook ongeveer wat de lsp nu deed (behalve dat ze nooit zo in abstracties viel en zeker nooit geloofde in lineaire partij-opbouw). Waar staat ze nu? De politieke invloed van de ganse linkerzijde is nihil. We hebben marxistische kaders, bon, met wat invloed in de syndicale linkerzijde en de sociale bewegingen, en verder? Jarenlang heeft de sap gewerkt rond het concept van de sociale en politieke herschikking, maar die zit nu muurvast, door de stand van de strijd in ons land, en vooral door de toestand van de linkerzijde.
|
Dus in een jaar dat er een grote anti-oorlogsbeweging plaats vindt, dat duidelijk wordt dat een groeiende groep jongeren open staat voor een socialistisch alternatief, ga jij wat klagen over "de toestand van de linkerzijde"? In plaats van te navelstaren en te jammeren, moet de linkerzijde naar buiten treden en zichzelf opbouwen. Dat doe je niet door elkaar te verwijten dat je elkaar niet opbouwt. Een "herschikking" zoals jullie dat noemen, is niet iets dat zomaar tot stand kan komen, maar moet je afdwingen door in de praktijk aan te tonen dat er steun is voor je standpunten.
Ik geloof niet in een lineaire partij-opbouw en geloof me, binnen LSP ben ik zeker niet de enige die er zo over denkt... Een partij bouw je sowieso niet op een lineaire wijze op. Kijk maar hoe wij in Engeland na de nederlaag van de mijnwerkers, de nederlaag van Liverpool, het offensief van Thatcher, de verrechtsing van Labour en de ideologische impact van de val van de Muur toch wel een serieuze slag gekregen hebben. Het zou vreemd geweest zijn moest dat niet het geval geweest zijn voor een organisatie met een arbeidersbasis! Maar betekent dat noodzakelijkerwijze een verzwakking waarbij je moet zitten treuren in een hoekje? M.i. niet, onze organisatie is gesterkt uit de moeilijke jaren 1990 gekomen en dat straalt vandaag af op de ontwikkeling van onze krachten onder jongeren, maar ook meer en meer onder syndicale militanten.
Citaat:
|
Gelukkig is de SAP nooit de toer opgegaan zich op te bouwen door met stront om zich heen te smijten, dat vergroot alleen het isolement. En heeft ze nooit de illusie gehad in lineaire partijopbouw zoals ik zei, b.v. het geloof dat elke stem een vooruitgang is, ook al heb je er maar een paar duizend. Dat is electoraal fetisjisme, toch? Wat telt is de kwaliteit van je score, de politieke betekenis ervan op het niveau van de maatschappij. En de mensen weten dat. Ze geloven je niet als je zegt dat je met 0,3 % goed bezig bent omdat je tijdens de campagne 5 mensen hebt gerecruteerd. Ik ben ervan overtuigd dat als je eens in het verdomhoekje van de verwaarloosbare scores bent geraakt, je er ontzettend moeilijk zult uitkomen. Ik vind het een wijze belissing van de lcr jarenlang niet te hebben meegedaan met de presidentsverkiezingen bv.
|
Bwa, als er stront is moet er mee gesmeten worden zeker? Het is alleszins beter dan je stront optrekken en er buikkrampen van krijgen
LSP is een open organisatie. Als er iets op onze lever ligt, dan gooien we dat er wel uit. Als we fout zaten, zullen we dat gerust toegeven. Er is geen verschil tussen wat we intern zeiden en wat we extern stelden met de vorige verkiezingen, of met de huidige verkiezingen. Zo schreven we:
"Net als bij de verkiezingen van 18 mei 2003 is deze campagne voor ons een campagne "versterking": we willen nieuwe mensen overtuigen om lid te worden, nieuwe afdelingen oprichten, geld ophalen als steun voor de uitbouw van onze partij, onze naam breder bekend maken,... "
Dat kan bescheiden zijn. En ja, je kunt geen tien keer meedoen met verkiezingen en blijven zeggen dat het stemmenaantal je niet kan schelen. Maar daar zitten wij nog niet. We geloven ook niet dat iedere stem een vooruitgang betekent. Nope, wij zijn gewoon eerlijk: we zijn een kleine organisatie met beperkte middelen, maar willen die organisatie uitbouwen en maken daarom gebruik van het forum dat de verkiezingen bieden.
Hoe kun je ons electoraal fetisjisme verwijten als voor ons het resultaat er zelfs niet toe doet voor ons, terwijl je zelf constant hamert op het feit dat een slecht resultaat behaald wordt?